اگر شما هم از يكنواختي خسته شده‌ايد و طرح تازه‌اي براي خانه‌تان نياز داريد، بهتر است كمي دل و جرات به خرج دهيد و به فكر شكستن تابوها باشيد. بياييد اين بار از ميز غذاخوري خانه شروع كنيم. فكر مي‌كنيد اگر صندلي‌هاي غذاخوري‌تان هر كدام يك‌شكل و يك‌رنگ بودند، چه مي‌شد؟

يك قانون مهم را در زمان چيدمان خاص صندلي‌هاي متفاوت فراموش نكنيد؛ اينكه بايد هميشه دنبال صندلي‌هايي باشيد كه حداقل در يك مورد با هم شباهت داشته باشند. درست است كه صحبت از تفاوت در ميان است اما گاهي انتخاب بدون قانون باعث به هم ريختگي يا شلوغي بيشتر مي‌شود.

پس مهم‌ترين كار اين است كه دنبال صندلي‌هايي باشيد كه حداقل رنگ، شكل، اندازه و جنس مشابه هم دارند. زماني كه صندلي‌هاي متفاوت از هم انتخاب مي‌كنيد، زياد از حد در شكل و تنوع رنگ‌ها اغراق نداشته باشيد. اين چيدمان‌ فقط چند روزي دلپذير است و بعد خيلي زود خسته‌كننده مي‌شود.

اگر مي‌خواهيد كمي ساختارشكني كنيد، كسي جلوي‌تان را نمي‌گيرد اما شايد لازم باشد كه قانون دوم را حداقل يك‌بار با هم مرور كنيم. قانون دوم چيدمان صندلي‌هاي خاص مي‌گويد در صورتي که صندلي‌ها شكل و شمايل و رنگ يكساني ندارند، بهترين كار اين است كه حداقل از نظر اندازه در مقياسي مشابه باشند. اين‌طوري شلوغي و به هم‌ريختگي خانه كمتر به چشم مي‌آيد.

براي متفاوت كردن فضاي غذاخوري لازم نيست هميشه به فكر استفاده از صندلي‌هاي خاص در رنگ‌ها و طرح‌هاي متفاوت باشيد. مي‌توانيد گاهي مبل‌ها را هم بازي بدهيد و وسط ميدان بياوريد. تركيب كاناپه‌هاي راحتي و مبل‌هاي نشيمن با رويه‌هاي خاص با صندلي‌هاي غذاخوري هم خودش نماي متفاوتي ايجاد مي‌كند.

فقط اين وسط قانون ديگري را نبايد فراموش كرد؛ صندلي‌هايي كه پشتي بلندتري دارند، معمولا به صورت جفت در بالا و پايين ميز قرار مي‌گيرند و بقيه در طرفين. حتي در زمان قرار دادن كاناپه‌هايي با رويه‌هاي گلدار هم بايد دقت داشت كه صندلي‌هاي طرحدار در اطراف آن قرار نگرفته باشند؛ طرحدارها يك سمت باشند و ساده‌ها سمت ديگر.

يكي از روش‌هاي متفاوت جلوه دادن فضاي غذاخوري استفاده از نيمكت‌ها سر ميز است. اگر شما ترجيح مي‌دهيد در يك سمت ميزتان از يك نيمكت با هر جنس و رنگي استفاده كنيد، بهتر اين است كه در سمت ديگر آن صندلي‌هايي يك‌دست و يك‌شكل بچينيد.

فرقي هم ندارد كه از چه جنس و رنگي باشند. مهم اين است كه در سمت ديگر ميز پراكندگي زيادي ديده نشود. همين طور در دو سمت ديگر ميز كه قانون مي‌گويد بايد صندلي‌هايي با پشتي بلند قرار بگيرد. اين ديگر به شما بستگي دارد كه چقدر قانون‌مدار باشيد!

ساده‌ترين ايده براي داشتن فضايي با صندلي‌هاي متفاوت تغيير دادن رنگ‌هاست. در اين حالت همه صندلي‌ها از يك جنس و حتي يك‌شكل انتخاب مي‌شوند فقط با رنگ‌هاي مختلف؛ البته اين مدل بيشتر به درد كساني مي‌خورد كه زياد اهل تنوع نيستند و دوست ندارند فضاي زندگي‌شان زياد از حد متفاوت با ديگران نشان داده شود. خانه‌هايي كه طيف رنگ‌هاي شادتري دارند با ديوارهايي به رنگ روشن براي اين چيدمان مناسب هستند.

طراحان داخلي بيشتر از اين تم براي خانه جوان‌تر‌ها استفاده مي‌كنند براي اينكه افراد مسن‌تر خيلي زود از رنگ زده مي‌شوند و بيشتر با فضاهاي رسمي كنار مي‌آيند؛ البته براي آنها هم راه زياد است؛ مثلا طيف رنگ‌ها را مشابه و خنثي انتخاب كنند يا تنوع كمتري به صندلي‌ها بدهند؛ مثلا صندلی‌ها دو به دو يك‌رنگ باشند.

آنهايي كه دوست دارند كمي در فضاي خانه تغيير ایجاد کنند اما با رنگ‌ها ميانه چنداني ندارند بايد سراغ كم‌خطرترين كار ممكن در زمينه صندلي‌هاي متفاوت بروند؛ يعني چيدن صندلي‌هايي با يك شكل و جنس اما در رنگ‌هاي سياه و سفيد. به جرات مي‌توان گفت ديگر از اين راحت‌تر نمي‌توان ادعاي متفاوت بودن در چيدمان اتاق غذاخوري را داشت.

اين چيدمان متناسب با مسن‌ترهاست؛ آنهايي كه دنبال فضاهايي رسمي هستند و در خانه‌هاي‌شان كمتر سراغ تنوع رنگ‌ها مي‌روند. اين وسط مي‌توان براي دوستداران تركيب سفيد و سياه ايده ديگري هم زد. صندلي‌هایی با شكل و فرم مختلف را انتخاب كرد اما رنگ‌ها را به صورت تركيبي از دو رنگ متضاد درآورد.

اين ايده بيشتر به درد خانه‌هاي مدرن امروزي مي‌خورد؛ اينكه صندلي‌هايي با شكل‌هاي خاص دور يك ميز چيده ‌شوند اما همگي يك‌رنگ باشند و بدون هيچ تفاوتي. يك‌دست بودن رنگ صندلي ها آشوب و به‌هم‌ريختگي در محيط را به حداقل ممكن مي‌رساند. اين ايده بيشتر در خانه‌هاي با طراحي ساده‌گرا يا همان مينيماليست به درد مي‌خورد. در اين حالت هرقدر صندلي‌ها خاص‌تر و متفاوت‌تر از هم باشند، طراحي بهتر خودش را نشان مي‌دهد.

چيدمان صندلي‌هاي متفاوت فقط مخصوص خانه‌هاي مدرن و معاصر نيست. اين ايده را مي‌شود به‌راحتي در خانه‌هاي كلاسيك و سنتي هم پياده كرد. با اين تفاوت كه به جاي تغيير رنگ صندلي‌ها يا شكل ظاهري‌شان، آنها با شكلي مشابه هم قرار ‌گيرند (حداقل دو به دو مشابه) و فقط روكش‌هاي شان متفاوت از هم آرايش ‌شوند؛ البته با طيف رنگي مشابه هم.

ايده ديگري كه باز هم در خانه‌هايي با طراحي كلاسيك به كار گرفته مي‌شود، يكسان كردن پارچه‌هاي روي صندلي ها با هم است. با اين تفاوت كه صندلي‌ها در شكل‌هاي مختلف دور يك ميز چيده مي‌شوند ولي پارچه رويه آنها ذره‌اي با هم تفاوت ندارد. اين روش در خانه‌هاي قديمي كه معمولا چندتا صندلي قديمي تك‌افتاده از ست‌هاي قبلي به جا مانده كاربرد بيشتري دارد.

روش‌هاي متفاوت چيدن صندلي‌هاي غذاخوري زياد است اما يكي از كاربردي‌ترين آنها كه شايد در خانه‌هاي امروزي ما بيشتر از همه جوابگو باشد، روش دو صندلي متفاوت در دو سر ميز است. كافي است براي طرفين ميز انتخاب خودتان را داشته باشيد و بعد يك جفت صندلي خاص حتي با رنگ و طرحي كه هيچ شباهتي به صندلي‌هاي كناري ندارد، انتخاب كنيد؛ البته اين صندلي‌ها بيشتر به صورت مبل‌هايي با دسته انتخاب مي‌شوند اما اگر دسته هم نداشتند مهم نيست؛ همين كه با بقيه فرق كنند كفايت مي‌كند.

اگر واقعا از تنوع و در هم رفتن رنگ‌ها در خانه خوش‌تان نمي‌آيد و از طرفي مي‌خواهيد كمي فضاي خانه را عوض كنيد، يك راه ساده جلوي پاي‌تان مي‌گذاريم؛ اينكه فقط به فكر عوض كردن قسمت نشيمن صندلي‌هاي غذاخوري باشيد و با پشتي‌ها كاري نداشته باشيد. اين ساده‌ترين كاري است كه فضاي خانه را دچار تغيير زيادي نمي‌كند اما در عين حال ميز غذاخوري‌تان را خاص جلوه مي‌دهد. براي اين كار كافي است دو يا سه نوع پارچه با تم رنگي مشابه براي قسمت نشيمن صندلي‌ها انتخاب كنيد.

براي داشتن چيدمان متفاوت اصلا لازم نيست كار سختي انجام دهيد. شما مي‌توانيد به‌سادگي و با خريدن فقط دو نوع صندلي تفاوت را به خانه بياوريد. درواقع فقط كافي است صندلي‌هاي يك رديف با هم يكسان و با رديف روبه‌رويي متفاوت باشند؛ همين. حتي چيدمان يكي در ميان صندلي‌هاي متفاوت هم مي‌تواند نماي خاصي درست كند؛ فقط بايد خودتان را پایبند قانون اول يعني همخواني جنس و رنگ‌ها و... بدانيد.

شايد در زمان انتخاب صندلي‌هاي خاص براي ميز غذاخوري‌تان به شكل و اندازه آنها توجهي نداشته باشيد و بخواهيد آنها را در طيف رنگ‌ها و جنس‌هاي مختلف به خانه بياوريد اما حداقل بايد يك جا به نكته‌اي مهم توجه كنيد؛ به قانون هم‌ترازي صندلي‌ها. صندلي‌ها مي‌توانند از نظر اندازه، قد و قواره با هم متفاوت باشند اما به هيچ طريقي نبايد از نظر ارتفاع با هم فرق داشته باشند. هيچ مهماني دلش نمي‌خواهد پايين‌تر از كنار دستي‌اش روي صندلي بنشيند!

مساله متفاوت بودن فضاي غذاخوري خانه فقط مخصوص صندلي‌ها نيست. مي‌توان با كمي تغيير در ميز هم تفاوت زيادي در محيط به وجود آورد. به عنوان مثال رنگ زدن پايه‌هاي ميز مي‌تواند يكي از كارهايي باشد كه تا امروز كمتر كسي به آن توجه داشته به‌خصوص در باره ميزهاي گرد كه رنگ زدن پايه ميز با رنگي متفاوت از صندلي‌ها مي‌تواند نماي خاصي به كل فضا بدهد يا اينكه اصلا كل جنس ميز با صندلي‌ها متفاوت باشد. چه ايرادي دارد؟!