مجله زندگی ایده آل - شقایق جعفری: برای شناخت بیشتر شخصیت هر فردی باید به عمق افکار و عقاید او رخنه کنید.کار چندان راحتی نیست اما نتایج به دست آمده تقریبا عین واقعیت است. شخصیت‌های هنری جامعه هم از این قاعده مستثنی نیستند؛ با این تفاوت که دست شما برای درک و تماشای رفتارهای اجتماعی آنها بازتر است چون بیشتر از افراد عادی دیده می‌شوند ورفتارهای‌شان زیر ذره‌بین می‌رود.

محسن چاوشی با وجود جمع‌گریزی‌اش،شخصیت پرحاشیه‌ای بوده و تاکنون بارها به خاطر اختلافات با دیگر خواننده‌های مشهور و حتی تغییر سبک خواندنش به سرتیتر خبرهای موسیقی تبدیل شده است اما برای تحلیل پیچیدگی‌های این شخصیت سراغ دکتر نیما قربانی، روانشناس رفته‌ایم تا ابعاد شخصیتی او را بهتر بشناسیم و دلایل بعضی از رفتارهایش را از نگاه روانشناسانه بررسی کنیم.

«خودمحور» است

با نگاهی اجمالی به گفت‌وگوهای انگشت شمار او در رسانه‌ها و مصاحبه‌های جنجالی همکاران دور و نزدیکش به وضوح پیداست که حرف حرف خودش است.چاوشی که در این سال‌ها با اسم‌های نام‌آشنا و ثابتی در موسیقی فعالیت کرده همیشه به تنهایی برای کارهایش تصمیم گرفته است.این را از تغییر ناگهانی سبک ارائه آثارش می‌توان حدس زد. او شخصیتی خودمحور دارد؛ یعنی با وجود مشورت‌های چندساعته با دیگران درباره کارهایش، تصمیم اول و آخر را خودش می‌گیرد.

موفقیتی که در این سال‌ها بعد از سنتوری او را به اوج برده است هم از همین ویژگی شخصیتی او نشات می گیرد. خود چاوشی طی یک فرآیند پیچیده تصمیم نهایی را می‌گیرد که با چه کسی همکاری کند یا کنار چه کسانی نباشد؛ تا جایی که حتی پیشنهادهای وسوسه‌کننده اطرافیان برای اجرای کار و ایده آنها هم تاثیری در تصمیم‌های هنری و شخصی او نداشته و ندارد.

در سکوت حاشیه‌ساز می‌شود

مطرح شدن همیشه سر و صدا و جنجال به پا کردن نمی خواهد؛ گاهی شما در عین سکوت و دیده نشدن هم حاشیه‌ساز می‌شوید. سکوت او یعنی تعداد گفت‌و‌گوی‌هایش کمتر از انگشتان دست است و عکس و فیلم‌های فراوان با پزهای مختلف در روزمرگی‌های او دیده نمی‌شود. چاوشی دقیقا از زمانی سر زبان‌ها افتاد که غیر از یک صدای خش‌دار و سوزناک، منبع دیگری برای معرفی خود به مخاطب ارائه نداد.

این روند همچنان ادامه داشت تا جایی که بعد از تبدیل شدن به خواننده‌ای پرطرفدار هیچ کس مصاحبه و عکسی از این خواننده نامرئی پیدا نکرد تا به تمام سوالات در ذهنش پاسخ دهد.این کنجکاوی گوشه ذهن همه مخاطبان ماند تا هر کس با تصویری در ذهنش برای خود چاوشی بسازد. او به نقل از اطرافیان نزدیکش اصلا منزوی و افسرده نیست و برعکس در خوش‌مشربی زبانزد است. بچه جنوب است و این ویژگی او هم ارتباط مستقیم با این قضیه دارد. با اینکه این دیده نشدن تا امروز حاشیه‌های زیادی برایش ساخته اما او نشان داده است که در تصمیماتش جدیت و وسواس خاصی دارد.

از آرامش خودش مراقبت می کند

یکی از جنجال‌های اخیر این خواننده نداشتن اجرای کنسرت با وجود طرفداران میلیونی است؛ تا جایی که مخالفان برچسب دستگاهی بودن صدا و نداشتن توانایی اجرای زنده را بارها به او زده‌اند. ادعایی که با تعریف و تمجیدهای همکاران نزدیک او درباره قدرت صدایش باطل به نظر می‌رسد. اما از دیدگاه روانشناسانه تمام این دیده‌نشدن‌ها از نوعی ترس اجتماعی نشات می‌گیرد. فوبیایی از اینکه نمی‌دانید بیرون از غار تنهایی چه چیزی انتظارتان را می‌کشد.

نوعی ترس موهوم که فرد خود را بدون هیچ تهدیدی با خطر مواجه مى‏بیند. عکس نگرفتن، مصاحبه نکردن و اجرای زنده نداشتن به خاطر بر هم نخوردن آرامشی است که او در انزوا و تنهایی خود به آن رسیده است. تغییر شرایط و امتحان موقعیت‌های جدید برای این شخصیت لذت‌بخش نیست. با وجود اینکه بارها سبک موسیقی خود را تغییر داده اما پای حرف خود در دیده نشدن در جمع ایستاده است. این ترس غالب در اکثر موارد ریشه در گذشته افراد دارد؛ به گونه‌ای که آنها ترجیح می‌دهند با همان تصویر تکراری از چیزی که هستند زندگی کنند و آرامش داشته باشند.

کمال گرایی و سرسختی در او دیده می شود

بعد دیگر این شخصیت کمال‌گرا بودن او در فعالیت های هنری‌اش است. محسن چاوشی در یکی از معدود مصاحبه‌هایش این طور می‌گوید: «ترجیح مى‏دهم یك چاه بى‏نام و نشان پرعمق باشم تا دریایى کم‌عمق.در این سال‌ها از نظر خودم كار خاصى انجام نداده‌ام، با این حال باز هم وقت كم آوردم. شاید بهتر باشد بگویم در این چند سال فقط تجربه کسب كرده‌ام. تلاشم این بوده كه با هر كارى مخاطبم را غافلگیر كنم تا او باز هم مرا بشناسد و قبول داشته باشد.

سعى كردم در ملودى‏سازى حركت تازه‏اى داشته باشم. روى صدایم به شدت كار كردم تا از فضایى كه به من نسبت مى‏دادند، فاصله بگیرم.» با این گفته‌ها و جملاتی مشابه این می‌توان دریافت که او در زندگی همیشه به دنبال انتخاب بهترین گزینه بوده است. به ویژه در موسیقی تا بتواند قوی‌ترین آثارش را در اختیار مخاطبان خود بگذارد.

حتی شاید نداشتن اجرای زنده او به دلیل کمال‌گرایی‌اش باشد چرا که می‌خواهد کنسرتش به قدری با دیگر اجراهای زنده تفاوت داشته باشد که او را برای رفتن به روی سن راضی کند. چاوشی در کار هنری خود دست به ریسک‌های بزرگی زده است؛ از انتخاب ترانه‌های بزرگان برای اجرا تا تصمیم برای محبوبیت در عین دیده نشدن. عطشی که با موفقیت‌های روزافزون این خواننده شعله‌ورتر می‌شود.

خود باوری دارد، نه خود شیفتگی

شاید این همه نه گفتن به حضور در اجتماع طرفدارانش از چاوشی تصویری خودشیفته و مغرور ساخته باشد اما سبک و سیاق خواندن او از همان روزهای اول نشان از سادگی و راحتی داشت؛ تا جایی که سیل عظیمی از شنونده‌های عام را با خود همراه کرد اما این خواننده برخلاف ظاهر آرام خود توفانی از علاقه و اعتماد به کمپین‌های طرفداران خود دارد؛ تا جایی که حتی برای به دست آوردن دل آنها سبک‌های مختلفی را با آزمون و خطا امتحان کرده است.

دانش موسیقی این ستاره پاپ هم ریشه در هوش و ذکاوت او در مسیری که انتخاب کرده دارد. چاوشی در مخاطب‌شناسی خوش‌سلیقه است و به جز موارد انگشت‌شمار، در تمام آثاری که از او منتشر شده توانسته مورد توجه جامعه مخاطبانش قرار بگیرد. بیشتر اینها آثاری هستند که او در تنهایی‌ و خلوت خودساخته است.از طرف دیگر به نظر می‌رسد که این شخصیت نسبت به قضاوت دیگران حساس است؛ پس تا می‌تواند سعی می‌کند خودش را در معرض قضاوت و نگاه قرار ندهد.

با این حال او در کنج عزلت موفق است و با انتشار آلبوم‌های خود هر سال دوباره بر سرزبان ها می‌افتد؛ موفقیتی که جزیی از شخصیت متفاوت او در برخورد با دنیای بیرون است و از خودباوری و تسلط خوب او بر شرایط حاکم خبر می‌دهد.

ماهنامه معیشت: عادت به پس انداز کردن پول یکی از بهترین و در عین حال دشوارترین اقدامات مالی است. مطابق آمارها، 28 درصد از آمریکایی ها هیچ پس اندازی برای مواقع ضروری ندارند و در مواجهه با بحرانی کوچک به طور کامل خلع سلاح می شوند. به علاوه بیش از نیمی از آنها نیز نمی توانند زمانی فراتر از سه ماه را با تکیه بر پس انداز خود زندگی کنند. شرایط مشابهی را می توان در سایر کشورها، از جمله ایران، نیز مشاهده کرد. امری که عامل بسیاری از مصائب خانوادگی و فجایع اجتماعی است.

اما ناتوانی در پس انداز کردن تنها یک زاویه از این مساله را پیش روی ما قرار می دهد. در واقع، مطابق همین پژوهش ها، در مقابل گروه ناتوان از پس انداز کسانی هستند که خرج کردن پول را دشوار می بینند و به نوعی معتاد به پس انداز کردن هستند. این گونه اعتیاد که در نوع خود جالب توجه است، از جهتی متفاوت، مانع خوشبختی و شادمانی فرد می شود. نتایج پژوهش ها نشان داده اند که مغز افراد معتاد به پس انداز آنها را در هنگام حفظ پول تشویق و در زمان خرج کردن آن تنبیه می کنند.

این مکانیزم در گذر زمان تبدیل به رویه ای ثابت در زندگی فرد می شود و او به حالت شرطی و مشابه با افراد معتاد عمل می نمایند. البته نمی توان تمام این موارد اعتیاد به پس انداز را در قالب یک طبقه بزرگ جای داد، چرا که گونه های متفاوتی از انگیزه ها در این گونه رفتار مالی ایفای نقش می کنند. براساس نظر محققان، چهار گروه متمایز در این زمینه مشاهده شده است.

1- خسیس

فلسفه مالی: خرج کردن پول رنج آور است

افراد خسیس و اصطلاحا ناخن خشک به این دلیل تمایل به خرج کردن پس اندازهای خود ندارند که این کار را دردناک و عذاب آور می دانند. برخی از آنها حتی از چندش آور بودن خرج شدن پول سخن می گویند. درواقع رنج و عذاب شدید ناشی از کاهش میزان پس انداز، افراد خسیس را به ماشین های پول جمع کن تبدیل می کند.

این گونه افراد براساس رانه های احساسی خود در مقابل کوچکترین میزان از دست دادن پول حساس هستند و با پی گیری خاصی به جمع کردن پول و دارایی می پردازند. آنها گاهی اوقات حتی از انجام هزینه های ضروری مربوط به تغذیه و سلامتی نیز سر باز می زنند و زندگی آنها به طور کلی به حفاظت از رقم پس انداز شده و افزایش آن معطوف است.

برای درمان این مساله در موارد حاد به مشاوره روان شناختی نیاز خواهد بود. اما در شرایط متعادل، این گونه افراد باید پول خود را به دو بخش تقسیم نمایند؛ به این صورت که یک صندوق برای موارد ضروری در نظر بگیرند و مابقی آن را برای امور روزانه صرف نمایند. البته ایجاد این عادت جدید می تواند بسیار دشوار باشد، اما تمرین و پیگیری در نهایت فرد را به موفقیت خواهد رساند، با این حال، چنانکه اشاره شد، اگر خرج شدن پول به اضطراب شدید می انجامد و تصمیم گیری فرد را مختل می کند، مداخله روان شناس ضروری است.

2- صرفه جو

فلسفه مالی: پس انداز کردن لذت بخش است

دسته دیگری از افراد معتاد به پس انداز صرفه جویان هستند. این گروه از افراد مقتصد، تکیه کمتری بر مصرف دارند. آنها با پس انداز کردن احساس رضایت می کنند؛ نه به این دلیل که خرج کردن پول را ناگوار می دانند، بلکه بیش از مصرف کالاها و لذت فعلی به شرایط آینده می اندیشند. درواقع در افراد صرفه جو لذت پس انداز جایگزین لذت خرید و مصرف شده است. این رویکرد روانی در ابتدا روشی معقول و پذیرفتنی به نظر می رسد، اما تحلیل بیشتر رفتار این افراد، مشکلات مرتبط با این روش را نیز آشکار خواهد ساخت. به این صورت که هر چند جایگزینی لذت پس انداز کردن و لذت خرج کردن پول به طور کلی رویکردی عاقلانه است، اما باعث محدودیت بیش از حد هزینه های ضروری و آسیب های احتمالی به فرد و خانواده او می شود.

نکته دیگر آن است که این گونه افراد اغلب شخصیت مستقلی دارند و چندان نسبت به فشارهای اجتماعی حساس نیستند.امری که به صورت مشابه، علی رغم مطلوبیت ظاهری در حالت های افراطی مشکل ساز خواهد بود.

مواجهه با این حالت اعتیاد به پس انداز مانند مورد قبل دشوار نیست چرا که نکات مثبتی نیز در رویه افراد صرفه جو وجود دارد. با این حال چنین افرادی باید به خاطر داشته باشند که گاهی اوقات صرف کردن پول برای دوستان و خانواده نیز لذتی معادل پس انداز خواهد داشت و برآیند عاطفی آن بسیار بیشتر خواهد بود. از این رو باید ضمن حفظ عادت مثبت پس انداز، بخش بیشتری از درآمد خود را به خوشحال کردن دیگران اختصاص دهند و شُن اجتماع خویش را نیز بیشتر لحاظ کنند.

3- محتکر

فلسفه مالی: هر چه بیشتر بخرم، بیشتر پس انداز کرده ام

این روحیه از جهاتی با دو گونه بالا متفاوت است. برخی افراد تصور می کنند که اگر در زمان تخفیف فروشگاه ها میزان زیادی از کالا را خریده و انبار کنند، درواقع پس انداز کرده اند و اطمینان خاطر پیدا می کنند. این مساله در بیشتر موارد شامل مواد غذایی می شود اما گاهی سایر اقلام از جمله پوشاک را نیز در بر می گیرد.

احتکار در اغلب اوقات در زمان کمبود و هراس از فقدان کالایی خاص به صورت عمومی ظهور پیدا می کند، اما اعتیاد به این کار می تواند در فرد باقیمانده و او را به خرید و انبار کردن دائمی وادار نماید. درواقع فرد محتکر تحت تاثیر لذت ناشی از خرید قرار دارد، اما این کار را در معنایی مشابه با پس انداز تفسیر می کند.

روحیه احتکار نیز مانند خسیس بودن در شرایط خیلی حاد به کمک مشاوران روان شناس نیاز خواهد داشت. اما در حالت عادی، فرد باید به کاهش ارزش کالاهای خریداری شده، امکان فساد آنها و ارزش توجه نماید که از این طریق نابود می شود. افراد محتکر باید به این مساله نیز توجه داشته باشند که خرید بی رویه و انبار کردن کالاها نه تنها گونه ای از پس انداز نیست، بلکه درواقع نوعی ولخرجی است که به ز میان رفتن منابع خانواده می انجامد. توجه به این نکات و تلاش برای تغییر عادات مالی شاید به کنترل این رویه بینجامد.

4- خرید ارزان

فلسفه مالی: دوست دارم ارزان بخرم

نوعی دیگر از اعتیاد به پس انداز در افرادی ظاهر می شود که به ارزانی قیمت کالا در زمان خرید اهمیت زیادی می دهند و پس از پیدا کردن مکانی مناسب برای خرید ارزان، مانند فرد محتکر به خرید بی رویه می پردازند. درواقع افراد معتاد به خرید ارزان، رانه های روانی مثبت را در هنگام گرفتن تخفیف از فروشنده یا رفتن به فروشگاه هایی با تخفیف های دوره ای تجربه می کنند. این گونه افراد نیز به مانند احتکارکنندگان، منابع مالی خود را بی توجه به نیاز واقعی صرفِ خرید کالاهای زیرقیمت می کنند. غافل از آنکه بسیاری از این کالاها هیچ ارزش مستقیمی ایجاد نکرده و به هیچ عنوان پس انداز محسوب نمی شوند.

برای غلبه بر این اعتیاد، افراد باید پیش از هر چیز از افتادن در دام فروشندگان اجتناب کنند. این گونه دام های تجاری در ارائه تخفیفات فروشگاهی به کار گرفته می شود و مشتریان با تصور اینکه در حال خریدی مناسب هستند، فریب فروشندگان را می خورند. به علاوه جایگزین کردن سایر روش های پس انداز، از جمله سرمایه گذاری و یا حساب های خودکار نیز می تواند به کنترل میل به خرید ارزان کمک کند.

برترین ها: اگر به دنبال عطری جدید برای سال نو هستید اما نمی دانید چه عطری به بازار خواهد آمد یا کدامیک برای شما مناسب است، ما شما را در این راه راهنمایی می کنیم. نگران نباشید، عطرهایی با رایحه های متفاوت و منحصر بفرد در راه است که ما در اینجا بهترین های آنها را به شما معرفی می کنیم. با تنوعی که در رایحه های آنها از شیرین گرفته تا تند و میوه ای وجود دارد، به راحتی می توانید با توجه به علاقمندی های خود یکی از آنها را انتخاب کنید.

1. Marc Jacobs Daisy Dream Blush

قیمت: 54 یورو

اگر عاشق رایحه شیرین هستید، این عطر را انتخاب کنید. این عطر با شیشه صورتی رنگ و زیبای خود برای میهمانی های شب جان می دهد. شما می توانید از 24 فوریه آن را از فروشگاهها خریداری کنید.

2. Burberry My Burberry Black

قیمت: 72 یورو

این عطر که از 1 فوریه به بازار می آید، رایحه خود را از گلهایی چون رز، یاس و شکوفه هلو وام گرفته است.

3. Crinoline Body Fragrance

قیمت: 26 یورو

این عطر با رایحه منحصر بفرد خود، شما را متفاوت از دیگران خواهد ساخت. ترکیبی از رایحه شیرین و خنک، طراوت و تازگی را به شما هدیه می دهد.

4. Aerin Mediterranean Honeysuckle

قیمت: 88 یورو

یکی از عطرهایی که باید در مسافرت های خود آن را به همراه داشته باشید، « Aerin Mediterranean Honeysuckle» است که از 1 فوریه روانه بازار خواهد شد. این عطر با ترکیبی از گل های تازه و میوه هایی چون ترنج، نارنگی و گریپ فروت ساخته شده است.

5. Jo Malone Wild Strawberry & Parsley

قیمت: 44 یورو

این عطر که به تعداد محدودی تولید شده است در تاریخ 1 مارس به بازار می آید و در آن واحد هم رایحه ای شیرین و هم گیاهی و طبیعی دارد. آن را به افرادی که دوست دارند عطری خاص و متفاوت به خود بزنند، پیشنهاد می کنیم.

6. Estée Lauder Modern Muse Eau de Rouge

قیمت: 36 یورو

رایحه شیرین این عطر، آن را به شدت زنانه و رمانتیک کرده است. این عطر رایحه ای مدرن و جوان پسند دارد که از ترکیب گل رز، وانیل و فلفل ساخته شده است. شما می توانید آن را از ماه ژانویه در فروشگاهها خریداری کنید.

7. Elie Saab Rose Couture

قیمت: 34 یورو

آیا به دنبال هدیه ای برای دوست خود می گردید؟ این عطر رایحه ای شیرین مانند گل رز دارد و با شیشه لوکس خود، بر هر میز آرایشی خواهد درخشید. فقط باید برای خرید آن تا 1 فوریه صبر کنید.

8. Liz Earle Botanical Essence no. 20

قیمت: 49 یورو

اگر عاشق رایحه های تند هستید، برای خرید این عطر درنگ نکنید. آنچه ما را به این عطر علاقمند کرد، رایحه شیرین و در عین حال تند آن است. عناصر سنتی مانند گل محمدی، نعناع هندی، چوب صندل و فلفل از ترکیبات این عطر است.

9. The Body Shop Black Musk Eau De Parfum

قیمت: 18 یورو

اگر به دنبال یک عطر برای میهمانی های عصرانه خود می گردید، این عطر را انتخاب کنید. این عطر برای میهمانی و مناسب های اجتماعی جان می دهد. رایحه شیرین و قیمت پایین آن، مطمئنا طرافداران بسیاری را به خود جذب خواهد کرد.

10. Le Labo Noir 29

قیمت: 105یورو

اگر به دنبال رایحه هایی مردانه هستید، این عطر با رایحه چوبی که دارد، برای شما مناسب خواهد بود. ترکیب رایحه هایی چون انجیر، ترنج و چای سیاه این عطر را از دیگر رایحه های شیرین و دخترانه جدا کرده است.

اگر تا به حال از سایت «ASOS» دیدن نکرده اید، نصف عمرتان بر فناست. این سایت یکی از بهترین سایت ها در زمینه مد و فشن با قیمت هایی معقولانه است. با دسته بندی دقیق برندهای مختلف در این سایت، شما می توانید به راحتی کالای مورد نیاز خود را از محبوب ترین برندتان پیدا کنید.

وبسایت: www.asos.com

---

آیا برند «H&M» احتیاج به معرفی دارد؟ محصولات این برند، که در اکثر نقاط جهان شعبه دارد، یکی از اقتصادی ترین گزینه های موجود است. نه تنها قیمت ارزان بلکه زیبایی و کیفیت محصولات آن نیز شما را جذب می کند.

مارکس اند اسپنسر، شرکت خرده ‌فروشی بریتانیایی و چند ملیتی است که با در اختیار داشتن ۱٫۰۱۰ شعبه فروشگاه‌های پوشاک، مواد غذایی و کالاهای لوکس در بریتانیا و ۴۰ کشور جهان فعالیت می‌نماید. شرکت مارکس اند اسپنسر در سال ۱۸۸۴ توسط سر مایکل مارکس و توماس اسپنسر در شهر لیدز تاسیس شد. شما در این سایت می توانید راحت ترین، زیباترین و در عین حال متنوع ترین لباس ها را پیدا کنید.

این سایت به دلیل همکاری زیادی که با شرکت های دیگر، از جمله ستاره هایی چون ریحانا، داشته شهرت یافته است. شما می توانید در این سایت لباس هایی را برای موقعیت های مختلف از کار گرفته تا تعطیلات و مراسم رسمی، پیدا کنید.

شیک، شاد، سرزنده و هیجان انگیز از خصوصیات این برند است. شما می توانید جدیدترین مدهای سال را با کمترین قیمت ها، از پیراهن و دامن گرفته تا کت و شلوار و ژاکت را با قیمتی کمتر از 100 دلار، در این سایت بیابید. قبل از خروج از این سایت، به عینک های آفتابی آن نیز سری بزنید.

«Finders» یک برند استرالیایی لباس است که با محصولات لوکس خود طرفداران زیادی را به خود جلب کرده است. اگر به دنبال لباسی رسمی برای خود می گردید، به این سایت سری بزنید.

این سایت یکی از موفق ترین سایت ها در زمینه مد و فشن است. برتری این سایت نسبت به دیگر سایت ها به روز رسانی هر روزه آن است. شما می توانید هر روز تا 100 نوع لباس جدید را در این سایت مشاهده کنید که قیمت اکثر آنها زیر 100 دلار است. حتی محصولاتی با قیمت 2 دلار هم می توانید در میان آنها بیابید.

اگر وقت یا حوصله کافی برای گشتن لباس مورد علاقه تان را ندارید، قبل از ورود به فروشگاه های زارا، اول سری به این سایت بزنید و محصولات متنوع آن را در آرامش خاطر بررسی کنید. ای سایت تمام محصولات زارا، اعم از جدیدترین مدل ها، را برای شما به نمایش خواهد گذاشت.

پس از سر زدن به «MRP» خواهید دید که چقدر محصولات این سایت زیبا و متنوع است. این برند متعلق به آفریقای جنوبی می باشد و با توجه به لباس ها و اکسسوری هایی که در معرض نمایش گذاشته، تبدیل به یکی از بهترین خانه های مد در جهان شده است. ترکیبی از لباس های رسمی، غیر رسمی، ورزشی، جین و هر آنچه بخواهید را در آن پیدا خواهید کرد.

شاید نتوانید جدیدترین لباس ها را در این سایت ببینید اما مطمئنا زیباترین و با کیفیت ترین هایشان را خواهید یافت. این محصولات برای موقعیت های غیر رسمی طراحی شده اند. شما در سویشرت، ژآکت و هودی های آن احساس آرامش و راحتی خواهید کرد.

وبسایت:

روزنامه سینما:

چند نکته درباره این فهرست

گیشه های این روزگار

این فهرستی است در بر گیرنده دو فیلم صدرنشین نیمه اول دهه 90، مروری کوتاه برای یافتن دلیل یا دلایل فروش هر فیلم و شاید نتایجی اجمالی برای یافتن چارچوب سلایق و علایق تماشاگر ایرانی پرفروش ترین فیلم این فهرست و البته کل تاریخ سینمای ایران «محمد رسول الله (ص)» است که البته رکورددار مدت اکران نیز هست. چیزی که هویداست، تداوم موفقیت سینمای کمدی در گیشه هاست و سایر ژانرها بخت چندانی برای رقابت با کمدی را ندارند.

از ژانرهای سنتی و قدیمی سینمای ایران، تنها سینمای عروسکی کودک و نوجوان است که توانسته مخاطب خودش را کماکان حفظ کند و در گیشه ها حرفی برای گفتن داشته باشد؛ اما در این فهرست اجمالی به نکات جالبی بر می خوریم: مسعود ده نمکی با دو فیلم در فهرست حضور دارد و می توان او را موفق ترین نویسنده این دوره پنج ساله خواهد بود که البته امسال خودش هم به کارگردانی روی آورده و باید دید آیا کارگردان موفقی هم خواهد بود یا نه؛ اما ستاره بی چون و چرای گیشه های سالیان اخیر کسی نیست جز رضا عطاران که چهار فیلم او در فهرست پرفروش هاست.

از میان فیلم های حاضر در این فهرست، شش فیلم در ژانر کمدی هستند که نشان می دهد این حیطه همچنان پرفروش ترین و پرمخاطب ترین است. دو فیلم کودک که البته دنباله سازی فیلم های موفق سالیان قبل هستند. دو ملودرام اجتماعی، یک تریلر سیاسی و یک فیلم مذهبی سایر ژانرهای این فهرست را تشکیل داده اند. دو کارگردان زن هم در فهرست حضور دارند که خودش می تواند نکته جالبی باشد. این شما و این فهرست قهرمانان و نایب قهرمانان گیشه در نیمه اول دهه 90.

1390

اخراجی های 3

بهره گرفتن از فضای دو قطبی

• فروش: 5.9 میلیارد تومان
• کارگردان: مسعود ده نمکی
• نویسنده: مسعود ده نمکی
• بازیگران: اکبر عبدی، رضا رویگری، امین حیایی، محمدرضا شریفی نیا
• تهیه کننده: مسعود ده نمکی

فیلم های مسعود ده نمکی به دلایل مختلف و متنوع به ندرت مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته اند. بخشی از این دلایل به متن فیلم ها باز می گردد و تلقی و دریافتی که سازنده آنها از سینما دارد، فیلم های ده نمکی جزو آثاری طبقه بندی می شوند که منتقدان به آنها نقد نشدنی می گویند. از سوی دیگر، همه لایه های ایدئولوژیک موجود در فیلم های ده نمکی و همه پیشینه سیاسی او به عنوان روزنامه نگار، فعال فرهنگی و ... باز پیش فرض هایی را ایجاد می کنند که در نهایت به یکی، دو قطبی به ستایش صرف می پردازد و در سوی دیگر ماجرا به دلایلی که خلاصه اش در بالا آمد، این فیلم ها مورد تندترین حملات قرار می گیرند. فارغ از تمام این خط کشی های جناحی، باید اذعان کرد مسعود ده نمکی دست کم در چند فیلم نشان داده رگ خواب مخاطب را به خوبی در دست دارد.

این که «اخراجی ها 3» نسبت به دو قسمت قبلی، ساختار ضعیف تری دارد. خیلی نکته عجیبی نیست. معمولا این اتفاق در سری فیلم های دنباله دار زیاد رخ می دهد. اغلب هم قسمت اول که موفقیتش باعث ساخت دنباله های بعدی شده، بالاترین کیفیت و بیش ترین جذابیت را داشته تا قسمت های بعدی که بیشتر برای تکرار موفقیت در فتح گیشه ساخته شده اند.

در «اخراجی ها 3» ده نمکی تیپ های آشنا و امتحان پس داده دو قسمت قبلی را کنار یکدیگر قرار می دهد و با لحنی هزل آمیز سراغ جنجالی ترین انتخابات تاریخ ایران می رود. «اخراجی ها 3» یک سال پس از انتخابات سال 88 ساخته شد و در نوروز 90 روی پرده آمد. دو قطبی که در زمان اکران در له و علیه فیلم ساخته نشد، در نهایت به کمکش آمد و به فروش بیشترش یاری رساند.

اگر در «اخراجی ها 1» و «اخراجی ها 2» بشود به جنس خاص شوخی ها و تیپ های نمایشی اغراق شده اما جذاب برای تماشاگر اشاره کرد، در مورد قسمت سوم به سختی می شود چنین مواردی را در فیلم سراغ گرفت. در تحلیل فروش بالای «اخراجی ها 3» بیش از هر چیز باید به نقش و سهم برند اخراجی ها اشاره کرد. دو قسمت قبلی آن قدر تماشاگر داشتند که با ساخته شدن قسمت سوم همچنان سالن ها پر باشد.

ده نمکی در «اخراجی ها 3» به شیوه خودش به انتخابات سال 88 پرداخته و نسبت به دو قسمت قبلی، این فیلم صراحت سیاسی و ایدئولوژیک بیشتری دارد. کنار این ها نباید سهم شوخی ها، بازیگران (عبدی، حیایی و شریفی نیا) و به خصوص کپی دو فصل موزیکال فیلم را فراموش کرد.

1390

ورود آقایان ممنوع

وضعیت فیزیکی معلم شیمی

• فروش: 5.1 میلیارد تومان
• کارگردان: رامبد جوان
• نویسنده: پیمان قاسم خانی
• بازیگران: رضا عطاران، ویشکا آسایش، مانی حقیقی، بهاره رهنما
• تهیه کننده: منیژه حکمت، علی سرتیپی

«ورود آقایان ممنوع» یک کمدی، رومانتیک خوش ساخت بود که کلیشه های ژانر را خوب به کار گرفته و از دل یک قصه روتین به یک کمدی موقعیت بانمک رسده بود. رامبد جوان در موفق ترین تجربه کارگردانی اش به سراغ فیلمنامه بانمک و تا حدی متاثر از «نینوچکا» (ارنست لوییچ 1939) نوشته پیمان قاسم خانی رفته بود و با چند خوش سلیقگی در انتخاب بازیگر و یک چفت و بست بصری نسبتا جذاب به محصولی سرگرم کننده و خوشایند رسید.

«ورود آقایان ممنوع» به شکل معناداری از لحاظ پرداخت قصه و جنس کارگردانی از سایر کمدی های بی در و پیکر دور و برش فاصله می گرفت. رامبد جوان در یک سوی داستان این سوءتفاهم عاشقانه رضا عطاران را قرار دارد که آن روزها تازه داشت به مقام شامخ سوپراستاری می رسید و مقابلش هم ویشکا آسایش را قرار داد که بهترین انتخاب ممکن برای ایفای نقش خانم مدیر بد اخلاق و تا حدی بی ریخت ماجرا بود.

رامبد جوان البته برگ های برنده دیگری هم داشت؛ مانی حقیقی به لطف موهای جوگندمی جورج کلونی وارش با این فیلم به شمایل مرد هندسام ایرانی تبدیل شد و آن طرف هم یک بهاره رهنمای خیلی با نشاط با همراهی پگاه آهنگرانی، فلامک جنیدی، علی صادقی و کتایون امیر ابراهیمی بانمک همه چیز را برای عاقبت به خیری «ورود آقایان ممنوع» فراهم کردند.

فیلم از درگیری های آشنا و معمول آدم های طبقه متوسط سخن می گوید و البته با لحنی نیش دار گفتمان های فمینیستی باب آن روزگار را هم به سخره می گیرد و حتی شاید بشود گفت تا حد زیادی فیلمی ضد زن است اما گویا مردم زیاد درگیر این چیزها نبودند و از ماجرای عشق نافرجام بیتا به دبیر شیمی دبیرستان که خود تله ای است از سوی چند دانش آموز بازیگوش و بعد دل بستن او به پدر خوش تیپ و با کلاس یکی از دانش آموزان خوش شان آمد.

عطاران تقریبا به تنهایی باز شوخی های اسلب استیک و کلامی را بر دوش می کشد و سایر بازیگران (به استثنای بهاره رهنما) تنها در موقعیت کمدی قرار می گیرند و طبق معمول این کمدی ها یک پایان خوش ملودراماتیک هم چاشنی قضیه می شود. احتمالا آن زمان سینمای ایران تماشاگران پروسواس تر و عمیق تری داشت که این فیلم را که دست کم اصول حرفه ای را رعایت کرده بود، بر فیلم های دیگری چون «اخلاقتو خوب کن»، «مردان مریخی، زنان ونوسی» و «شیش و بش» ترجیح دادند.

قدرترین رقبا، فیلم های «جدایی نادر از سیمین»، «سعادت آباد» و «اخراجی ها 3» بودند که فیلم رامبد جوان دوتای اول را پشت سر گذاشت و از اخراجی های مسعود ده نمکی عقب ماند. محبوب ترین سکانس فیلم، همان سکانس تغییر ظاهری بیتا (ویشکا آسایش) و تبدیل شدنش به یک زن موقر و جذاب و شوخی های متعاقب آن بود.

فیلم در نمایش خانگی هم فروش موفقی داشت و بسیار مورد استقبال قرار گرفت. فیلم چنان موفق بود که خبر ساخت قسمت دوم آن هم به گوش رسید اما این امر تا به امروز محقق نشده است. رامبد جوان با وجود این موفقیت تا امسال فیلم دیگری را شروع نکرده و بیشتر دل مشغولی اش معطوف به برنامه تلویزیونی «خندوانه» بود اما رضا عطاران در ادامه روند موفقیت هایش بدل شد به پرفروش ترین و موفق ترین بازیگر چند سال اخیر و البته مانی حقیقی هم در شمایل جنتلمن مایه دار خوش تیپ و روشنفکر تثبیت شد.

1391

کلاه قرمزی و بچه ننه

به نام کودک به کام بزرگسال

پرفروش ترین فیلم سال 91 با پنج میلیارد و 550 میلیون تومان.

• فروش: 5.550 میلیارد تومان
• کارگردان: ایرج طهماسب
• نویسنده: حمید جبلی، ایرج طهماسب
• بازیگران: حمید جبلی، ایرج طهماسب، خسرو احمدی، مهدی باطبی
• تهیه کننده: حمید مدرسی

احتمالا هیچ کس فکر نمی کرد برنامه کودکانه«صندوق پست» که در اوایل دهه 70 روی آنتن رفت با کاراکتر کلاه قرمزی آن قدر گل کند که انبوهی برنامه تلویزیونی و فیلم سینمایی بر اساسش ساخته شود، این قدر که چند عروسک به چنان محبوبیتی برسند که فصل تازه ای در سینمای کودک و نوجوان رقم بزنند و بیش از دو دهه دوام بیاورند.

ایرج طهماسب و حمید جبلی گنجینه ای دارند که برند آن متعلق به خودشان است و تقریبا هر سال برنامه ای تلویزیونی برایش تدارک می بینند و هر چند سال یک بار هم یک نسخه سینمایی از آن روانه اکران می کنند. «کلاه قرمزی و بچه ننه» آخرین محصول سینمایی این تیم است، تیمی که آنقدر هوشمند هست که بداند کلاه قرمزی و پسرخاله به اندازه سال 73 و فروش افسانه ای اولین قسمت از این سری، جذاب نیستند و باید به فکر خلق کاراکترهایی تازه بود؛ اتفاقی که هم در برنامه های نوروزی کلاه قرمزی و هم در فیلم های سینمایی طهماسب رخ داد.

در مورد «کلاه قرمزی و بچه ننه» نکته ای که جالب توجه به نظر می رسد، حرکت سازندگان به سمت مضامینی است که بیشتر مناسب مخاطب بزرگسال است تا کودک.

در واقع طهماسب و جبلی در این فیلم سمت موضوعات و جزییاتی رفته اند که شاید خیلی مناسب حال بچه ها نباشند ولی قطعا در جلب رضایت پدر و مادرها موفق عمل می کنند. در «کلاه قرمزی و بچه ننه» شخصیت جذاب فیلم پسرعمه زاست که با بازیگوشی، حرکات و اعمال بامزه اش بیش از بقیه عروسک ها موجب خنده تماشاگر می شود.

ورود بچه به قصه با دغدغه های بزرگسالانه کلاه قرمزی همراه می شود که حتی سر از خدمت سربازی هم در می آورد و در نهایت هم با خانم گل قرمزی ازدواج می کند. در انتهای فیلم ما شاهد تشکیل خانواده توسط کلاه قرمزی هستیم. پس از گذشت بیش از دو دهه، حالا عروسک شاد، شنگول و بازیگوش سرپرست خانواده شده است؛ نکته ای که در «کلاه قرمزی و بچه ننه» جالب توجه به نظر می رسد، رفتن به سمت شوخی های کلامی است که کمدی های مرسوم این سال هاست، شوخی هایی که شاید بچه ها خیلی از آنها سر در نیاورند و متوجه شان نشوند ولی تماشاگر بزرگسال به آن می خندد.

رویکرد به جذب مخاطب بزرگسال در فیلم کودک که در سینمای جهان نیز گسترش یافته، یکی از مهمترین تفاوت های «کلاه قرمزی و بچه ننه» در مقایسه با قسمت های قبلی این سری فیلم های موفق و پرتماشاگر است. موفقیت «کلاه قرمزی و بچه ننه» نشان داد این برند همچنان موفق و پول ساز است، حتی اگر سراغ مضامینی برود که بیشتر از بچه ها، آدم بزرگ ها را هدف قرار بدهد.

1391

قلاده های طلا

درام جنجالی سیاسی

دومین فیلم پرفروش سال 91 با سه میلیارد و 820 میلیون تومان

• فروش: 3.87 میلیارد تومان
• کارگردان: ابوالقاسم طالبی
• نویسنده: ابوالقاسم طالبی
• بازیگران: امین حیایی، محمدرضا شریفی نیا، حمیدرضا پگاه، علیرام نورایی
• تهیه کننده: محمد خزاعی

اگر فیلم «پایان نامه را واکنش عجولانه و خام دستانه، نسبت به وقایع پس از انتخابات 88 بدانیم، «قلاده های طلا» را می شود واکنش حساب شده یک جریان صاحب دیدگاه سیاسی دانست. اگر فیلم حامد کلاهداری مضحک از کار در آمد و حتی رسانه های هم سو با دیدگاهی که «پایان نامه» آن را ترویج می کرد هم به انتقاد از ضعف های آشکار فیلم پرداختند، فیلم ابوالقاسم طالبی داستان دیگری داشت.

«قلاده های طلا» به عنوان درام سیاسی کوشیده بود تا از قواعد ژانر تا آنجا که امکانش وجود دارد، پیروزی کند. سر و شکل فنی فیلم هم در قیاس با «پایان نامه» بسیار بهتر بود. دیدگاه سیاسی حاکم بر «قلاده های طلا» و قضاوتی که فیلم ساز درباره وقایع پس از انتخابات و جناح های سیاسی انجام می دهد به اندازه «پایان نام» یکسویه نبود. در واقع ابوالقاسم طالبی با هوشمندی کوشیده بود تا در میانه دعوا و اختلاف جناح های سیاسی، بیشتر خط نفوذ دشمن خارجی را پررنگ کند.

ضمن اینکه «قلاده های طلا» در لحظاتی، تصاویری از وقایع 88 را ثبت کرده بود و همه اینها برای تماشاگر می توانست واجد جذابیت باشد. این که تلویزیون در پخش تیزرهای «قلاده های طلا» سنگ تمام گذاشته بود، طبیعی به نظر می رسید اما نکته جالب توجه، چیدمان تصاویر و دیالوگ ها در این تیزرها بود. چیدمانی که در تبلیغ تلویزیون، «قلاده های طلا» را فیلمی معرفی می کرد که خیلی نزدیک به تصویر واقعی این اثر سینمایی نبود؛ از جمله دیالوگی از داریوش اسدزاده که به شکلی عجیب بارها در تیزرهای تلویزیونی فیلم پخش شد.

خوش ساخت بودن فیلم، بازی بازیگرانی چون امین حیایی و شریفی نیا و مضمون جنجالی و سیاسی در کنار پروپاگاندای عظیمی که برای این اثر به راه افتاده، «قلاده های طلا» را به پرفروش ترین درام سیاسی سینمای ایران تبدیل کرد. فیلم چه در روزهای اکران و چه در نمایش های جشنواره ای با واکنش ها و حاشیه هایی مواجه شد ولی همه اینها در مجموع به بیشتر دیده شدنش کمک کرد.

هدفمندی و سازماندهی که از مرحله نوشتن فیلمنامه تا کارگردانی و تهیه و تولید در فیلم صرف شده بود، در مرحله اکران هم تداوم یافته بود. «قلاده های طلا» بخشی از فروش اش را مدیون حمایت هایی که برخی نهادها از آن به عمل آوردند، بود ولی خود فیلم هم آنقدر کنجکاوی برانگیز به نظر می رسید که مخاطب عادی و معمولی هم داشته باشد؛ فیلمی که هم حادثه پردازی هایش حرفه ای و خوش ساخت از کار درآمده بود، هم مضمون سیاسی بحث انگیز داشت و هم داستانش را با مهارت تعریف می کرد.

1392

رسوایی

ارشادی ها

• فروش: 5.7 میلیارد تومان
• کارگردان: مسعود ده نمکی
• نویسنده: مسعود ده نمکی
• بازیگران: اکبر عبدی، الناز شاکردوست، محمدرضا شریفی نیا، امیر نوری
• تهیه کننده: مسعود ده نمکی

مسعود ده نمکی هم بالاخره تصمیم گرفت یک ملودرام سانتی مانتال و اخلاقی – ارشادی بسازد. البته به فراخور ده نمکی بودنش توانست تابوشکنی هایی هم داشته باشد. در بررسی دلایل پرفروش شدن فیلم نه چندان خوش ساخت و دوست داشتنی «رسوایی» به یک مربع طلایی می رسیم؛ در ضلع اول خود مسعود ده نمکی قرار دارد که با سری فیلم های «اخراجی ها» توانست اعتماد مخاطبان عام را به نام خودش جلب کند و تبدیل به کارگردانی شود که صرف حضور نامش در عنوان بندی می تواند بخشی از فروش فیلم را تضمین کند.

ضلع دوم نیز البته تابع ضلع اول بود. ده نمکی این امکان را داشت که مانور بیشتری حول و حوش خطوط قرمز سینمای ایران ارائه دهد و فرصت را غنیمت شمرد و موقعیت شخصیت روحانی و دختر گمراه را چید. الگویی بر آمده از فیلم فارسی که البته در سینمای ده نمکی تمی اخلاقی می شد. ده نمکی تا جایی که توانست از این تابوشکنی به عنوان برگ برنده استفاده کرد و برای اولین بار در تاریخ سینمای پس از انقلاب نقش روحانی را به یک کمدین حرفه ای سپرد و روحانی اش هم البته مثل قهرمان فیلم «مارمولک» قلابی نبود.

ضلع سوم موفقیت در اختیار اکبر عبدی احیا شده توسط خود ده نمکی بود. عبدی که بعد از دوران افولش در دهه 70 طوماری از کمدی های ناموفق را در کارنامه داشت، بعد از چند حضور فرعی و مکمل در اخراجی ها، بالاخره نقش اول شد و با نبوغ بازیگری خود توانست خیلی ظریف از گرفت و گیرهای احتمالی نقش «منشوری» خود عبور کند و فیلم را به اکران عمومی برساند، بی آن که حساسیتی برانگیخته شود.

ضلع چهارم هم از دل سیمای بدنه آمد؛ الناز شاکردوست که مدت ها بود نقش چشم گیری را در فیلم های ایرانی ایفا نکرده بود، دختر خاکستری و کفش قرمز این فیلم شد تا سیر تحول اخلاقی مد نظر کارگردان با او به سرانجام برسد. فیلم اما هیچ نکته در خور توجه دیگری غیر از اینها نداشت. فیلمنامه ای پر از ضعف و کارگردانی سرسری و بی دقت «رسوایی» را به یک فیلم کاملا معمولی، کلیشه ای و شعاری بدل می کند که تعریفش از رنج و رقت هم نسبتی با زمانه و روزگار ساخته شدنش برقرار نمی کند.

تلفیقی از الگوی آشنای فیلم فارسی با تم جان فشانی به سبک رمان های عامه پسند در گذر از ماشین های نه چندان به روز ذهن ده نمکی به یک ملودرام سندگرایانه سطحی تبدیل شد که فقط یک موقعیت و ایده نسبتا جالب داشت و دیگر هیچ فیلم البته خوب فروخت و ده نمکی سلاح همیشگی خود – یعنی «پسند مردم» - را به رخ منتقدان کشید و حتی مدعی شد داوران جشنواره فجر با فیلم او نامهربان بوده اند و حاضر نشده اند آن را به عنوان بهترین فیلم از نگاه مردم معرفی کنند.

اکبر عبدی بابت ایفای این نقش نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد اما جایزه را نتوانست بگیرد. این اتفاق برای محمدرضا شریفی نیا که شاید برای بیستمین بار داشت در نقش یک بازاری که دین را دستمایه جاه طلبی و هوا و هوس خود کرده، ظاهر می شد نیز رخ داد. به هر حال «رسوایی» توانست مسیر ده نمکی را به عنوان کارگردان موفق و فاتح گیشه ها امتداد بخشد. این روزها البته قسمت دوم فیلم هم روی پرده سینماهای ایران است و هنوز نتوانسته موفقیت قسمت نخستش را تکرار کند.

1392

هیس! دخترها فریاد نمی زنند

موفقیت با سوژه ملتهب

«هیس! دخترها فریاد نمی زنند» در عید فطر سال 1392 اکران شد. این یعنی بیش از یک ربع قرن گذشت تا پوران درخشنده دوباره فیلمی را کارگردانی کند که توجه مخاطب خاص و عام به آن جلب شود. او در فاصله «پرنده کوچک خوشبختی» تا «هیس...» چندین فیلم ناموفق ساخت و بالاخره با بهره گیری از یک سوژه ملتهب ژورنالیستی توانست موفقیت دهه 60 را تکرار کند.

فیلم حول موضوعی دور می زد که به خودی خود تابو بود و گذر از خطوط قرمز برای بیان آن، ظرافت زیادی را طلب می کرد. «هیس...» بیش از آن که فیلم خوش ساخت و خوبی باشد، فیلم مهمی است. هر چند در کارنامه پوران درخشنده یکی از بهترین آثار اوست و شاید با یک تدوین شسته و رفته تر چند سر و گردن بالاتر از این کیفیتی که دارد قرار می گرفت. درخشنده اما موضوع خوب و به روزی را انتخاب کرد و از وجه رسانه ای – تبلیغی سینما بهترین بهره را برد و توانست به مسئله آزار و اذیت کودکان بپردازد.

فیلم در جشنواره هم مورد تشویق و تحسین قرار گرفت و تبدیل شد به فیلم برگزیده از نگاه تماشاگران و سیمرغ گرفت؛ جایزه ای که خود پیشاپیش نوید اکران موفقی را می داد. فیلم از منظر انتخاب بازیگر هم سفره رنگینی داشت و خود درخشنده اعتراف کرد که بسیاری از بازیگران فیلمش چون سوژه را پسندیده بودند و تمایل داشتند سهمی در این کنش اجتماعی داشته باشند در آن حضور یافتند.

طناز طباطبایی، شهاب حسینی، مریلا زارعی، بابک حمیدیان، جمشید هاشم پور، فرهاد آییش و ... فیلمنامه حال و هوایی نزدیک به «می خواهم زنده بمانم» ساخته ایرج قادری داشت و در دل این درام جنایی – دادگاهی می کوشید تا به زبان ساده از معضلات اجتماعی منتهی به چنین وضعیتی پرده بردارد و هشداری باشد برای تماشاگران داستان بسیار تکان دهنده و با یک صحنه قتل آغاز می شود و در واکاوی دلیل این قتل بود که می رسیدیم به پیشینه تلخ کاراکتر اصلی در دوران کودکی و انگیزه ای که او را وادار کرده برای نجات یک کودک دست به جنایت بزند.

بازی طناز طباطبایی در نقش اول فیلم چشم نواز بود و از او بهتر بابک حمیدیان بود که نقش منفی داستان را به بهترین بازی کرد. بعدها فیلم به کشورهای دیگر – از جمله – آمریکا هم برده شد و جوایزی نیز دریافت کرد و همگان از آن به عنوان تلاشی برای پرداخت یک سوژه بسیار مهم و ملتهب اجتماعی تقدیر کردند.

درخشنده خوش اقبال بود که توانست از موانع پر شمار ممیزی عبور کند و فیلمش را به اکران برساند. این که او شاید در برخی مسائل عمیق نشده یا پرداخت چندان پر وسواس و دقیقی در برخی لحظات فیلم به کار نبسته، شاید ناشی از همین وضعیت باشد. به این ترتیب فیلم درخشنده در سالی که ملودرام های ملتهب اجتماعی صدرنشین گیشه های سینمای ایران شدند توانست بعد از «رسوایی» قرار بگیرد و رقبای قدری چون «گذشته» به کارگردانی اصغر فرهادی، «دربند» به کارگردانی پرویز شهبازی، «پل چوبی» به کارگردانی مهدی کرم پور و «حوض نقاشی» به کارگردانی مازیار میری را پشت سر بگذارد. سال 92 از این منظر که هیچ یک از فیلم های کمدی نتوانستند به صدر پرفروش ها راه بیابند، سالی عجیب و استثنایی بود.

1393

شهر موش ها 2

بازگشت موفقیت آمیز موش ها

• فروش: 11.9 میلیارد تومان
• کارگردان: مرضیه برومند
• نویسنده: فرهاد توحیدی
• تهیه کننده: منیژه حکمت، علی سرتیپی

اگر سری فیلم های کلاه قرمزی با تداوم در ساخت آثار سینمایی و حضور مداوم در قالب برنامه های تلویزیونی حکم برندی موفق را یافته بود، در مورد «شهر موش ها 2» به نظر می رسید سازندگان فیلم روی خاطره ای حساب باز کرده بودند که مربوط به 30 سال پیش می شد؛ کپل، نارنجی، دم باریک و دیگر موش های دوست داشتنی برنامه تلویزیونی «مدرسه موش ها» و فیلم سینمایی «شهر موش ها» در نیمه اول دهه 60 محبوب ترین کاراکترهای بچه های آن دوران بودند.

پس از گذشت سه دهه، مرضیه برومند تصمیم گرفت «شهر موش ها 2» را در قالبی گسترده تر از قسمت اول جلوی دوربین ببرد و نتیجه کار یک فانتزی کودکانه از کار در آمد که هم بچه ها دوستش داشتند و هم پدر و مادرهایی که خاطره «شهر موش ها»، فیلم پرفروش سال 64 را هنوز از خاطر نبرده بودند.

در توضیح دلایل موفقیت «شهر موش ها 2»، تدارک حرفه ای موسسه سازنده فیلم را نباید فراموش کرد. تبلیغات گسترده و هوشمندانه فیلمیران حکم برنده را برای «شهر موش ها 2» داشت و با تمهیداتی که پخش کننده در نظر گرفت، موش ها پس از 30 سال بازگشت موفقیت آمیزی را در سینمای ایران تجربه کردند.

اگر هنگام ساخت قسمت اول «شهر موش ها» کودکان برای اولین بار به عنوان سرمایه های ارزشمند برای سینمای نوپای ایران در نظر گرفته شده بودند، زمان ساخت «شهر موش ها 2» سال ها بود که جز «کلاه قرمزی» محصول جذابی برای بچه ها روانه اکران نشده بود. در واقع «شهر موش ها 2» در دوران افول سینمای کودک و نوجوان ساخته شده بود. با این همه تیم حرفه ای فیلم، فانتزی خوش آب و رنگی را رقم زدند که به موفقیتی گسترده در زمان اکران منجر شد.

در شرایطی که اغلب فیلم های کودک این سال ها فاقد جذابیت برای بچه ها بودند، «شهر موش ها 2» توانسته بود با کار روی خاطره جمعی بچه های دهه 60 که حالا به میانسالی نزدیک شده بودند، رضایت توأمان مخاطب بزرگسال و کودک را به دست بیاورد. فاصله معنی دار فروش «شهر موش ها 2» از دیگر فیلم های اکران شده در سال 93، حکایت از بازگشت مخاطبانی به سالن های سینما داشت که برخی شان مدت ها بود سینما رفتن را به فراموشی سپرده بودند.

1393

طبقه حساس

سنگی بر کوری

کمال تبریزی باز به سراغ ساخت یک کمدی آمد و با هوشمندی خاصی که دارد، سوژه ای خط قرمزی که ساختنش فقط از خودش بر می آید، انتخاب کرد و در کنار فیلم نامه نویس امتحان پس داده و موفقی چون پیمان قاسم خانی و ستاره بلامنازعی چون رضا عطاران به یک فروش خیره کننده دست یافت.

تبریزی و قاسم خانی در گذشته با هم همکاری موفقی داشتند و همکاری شان به فیلم جنجالی، پرفروش و خط شکن «مارمولک» منجر شده بود کهی کی از بحث برانگیزترین فیلم های بعد از انقلاب اسلامی بود. این بار اما نه فیلم نامه آن ضرب و زور را داشت و نه تبریزی آن کارگردان پر شر و شور سابق بود که بخواهد مرزشکنی کند و دور و بر تابوها جولان بدهد. از ابتدا معلوم بود که هدف اول «طبقه حساس»، فتح گیشه هاست و نهایتا هم این موفقیت را به دست آورد.

«طبقه حساس» البته در جشنواره فجر هم به نمایش درآمد و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مرد را نصیب رضا عطاران ساخت. عطاران در این فیلم نقشی بسیار مسن تر از از سن و سال واقعی خودش ایفا کرد و در قالب یک تاجر سنتی و غیرتی ظاهر شد که بویی از احساس و عاطفه نبرده و غیرتش هم تنها یک واکنش سنتی است.

در جشن خانه سینما توجه بیشتری به فیلم شد و در چند رشته دیگر هم نامزد جایزه بود. شوخی های فیلم البته یک دست نبودند و از کمدی موقعیت رئال ساده تا نوعی فانتزی مالیخولیایی و گروتسک دامنه شان گسترده بود. دلیل اول موفقیت فیلم بدون شک حضور رضا عطاران در نقش اصلی بود. بازی عطاران هم بسیار دیدنی و شیرین از آب در آمده بود. فیلم به قدری موفق بود که با وجود نمایش در 80 سالن سینما، سینماهای دیگری هم متقاضی نمایش آن بودند.

به این ترتیب کمال تبریزی که طی 10 سال فیلمی به موفقیت «مارمولک» را در کارنامه خود نداشت، بالاخره دوباره به فتح گیشه رسید. داستان فیلم هم عامل دیگری بود برای استقبال مخاطبان از فیلم. هر چند برخی مراجع تقلید این داستان را نپذیرفتند و شوخی های آن را ناپسند دانستند اما حاشیه عجیب و غریبی برای فیلم رقم نخورد.

فیلم نکات جذاب دیگری هم داشت. مثلث طلایی صداپیشگان سریال کلاه قرمزی (محمد بحرانی، کاظم سیاحی و بهادر مالکی) در آن حضور داشتند، پیمان قاسم خانی و بهاره رهنما دو نقش مکمل بانمکی در فیلم ایفا کرده بودند. شوخی های خط قرمزی فیلم خوب از کار در آمده و اسیر ممیزی نشده بود و به عنوان اشانتیون، محمدرضا فروتن را هم در نقش کوتاه یک روحانی عجیب و غریب در فیلم می دیدیم. با این که شوخی محوری فیلم درباره مرگ، تدفین و سوگواری بود – تمی که مدت ها بود پیمان قاسم خانی به آن علاقه نشان می داد و در چند کارش به عنوان شوخی های فرعی از آن بهره جسته بود – اما خوب از تماشاگر خنده می گرفت و موقعیت اصلی خود به خود بانمک بود.

این فیلم از یک سو مسعود ده نمکی و «معراجی ها» را در رقابت با خود می دید و از دیگر سو «شهر موش ها 2» را در کنار خود داشت و با چنین قرعه سختی، قرار گرفتنش در سکوی دوم پرفروش های سال موفقیت بزرگی برای سازندگانش محسوب می شد.

1394

محمد رسول الله

بزرگ، خیلی بزرگ

• فروش: 16.05 میلیارد تومان
• کارگردان: مجید مجیدی
• نویسنده: مجید مجیدی، کامبوزیا پرتوی، حمید امجد
• بازیگران: علیرضا شجاع نوری، داریوش فرهنگ، محسن تنابنده، مهدی پاکدل
• تهیه کننده: نور تابان، علیرضا رضاداد

مجید مجیدی در جاه طلبانه ترین و پر هزینه ترین پروژه تاریخ سینمای ایران، دست بازی داشت برای آن که تمام کارهایی را که برای کارگردانان ایرانی شکل خواب و رؤیا و آرزو دارند انجام دهد. برای لوکیشن فیلمش یک شهرک ساخت که عمارت هایش در مقیاس واقعی عمارت های 1400 سال پیش شهر مکه بودند، فیلمبرداری را به ویتوریو استراروی بزرگ سپرد، ساخت موسیقی را به ای.آر. رحمان اسکار گرفته واگذار کرد، بهترین های طراحی صحنه و چهره پردازی را از ایتالیا به ایران آورد و گروهی عظیم از عوامل ایرانی و خارجی را در کنار هم قرار داد تا با تجهیزاتی نونوار و استثنایی و پست پروداکشنی درجه یک، قسمت اول از تریلوژی زندگی پیامبر اسلام را به تصویر بکشد.

فیلم «محمد (ص)» در تهران در 40 سالن سینما به نمایش درآمد و با فروش 170 میلیونی روز اول اکران خود در سینماهای تهران، بالاترین میزان فروش برای افتتاحیه یک فیلم سینمایی در ایران را رقم زد. در مدخل دانشنامه ای فیلم آمده: «پروژه سینمایی محمد به کارگردانی مجید مجیدی پس از حدود سه سال مراحل مقدماتی و پیش تولید در سال 1386 در آستانه آغاز مرحله فیلم برداری قرار گرفت.

به گزارش روابط عمومی پروژه، اولین مرحله شروع به کار این فیلم از مهر ماه سال 1386 با فعالیت گروه تحقیق آغاز و اولین نسخه فیلمنامه، نوروز 1388 آماده شد. سرمایه گذار این فیلم که شرکت سینمایی نور تابان، وابسته به بنیاد مستضعفان است، هزینه تولید آن را 40 میلیون دلار اعلام کرده است. هزینه تولید این فیلم حدودا 20 برابر پرهزینه ترین فیلم ایرانی تا قبل از ساخته شدن آن برآورد شده است.»

مجیدی هشت سال درگیر این پروژه بود و مجبور شد در روزگار تحریم با معضل های بسیاری دست به گریبان شود. فارغ از تمام اینها خود سوژه فیلم نیز بسیار حساسیت برانگیز بود و مجیدی باید تمام تلاش خود را روی این قضیه متمرکز می کرد که خطایی در روایت نداشته باشد چون کوچکترین خطا می توانست عواقب ناگواری به بار بیاورد که کوچک ترینش عدم اکران فیلم بود.

با آن پیش تولید و تبلیغ گسترده و به مدد سالن های متعددی که در اختیار فیلم قرار گرفت و مدت استثنایی اکران آ«، که قریب به 350 روز بود، فیلم «محمد (ص)» توانست سرانجام نام خود را به عنوان پرفروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران ثبت کند. هر چند مجیدی به امید ساخت یک فیلم بین المللی سراغ این پروژه رفته بود اما اکران خارجی موفق و گسترده ای نصیبش نشد و سودای حضور در اسکار نیز به جایی نرسید.

«محمد (ص)» البته با توجه به تعداد روزهای اکران و تعداد سالن هایی که در اختیار داشت و هزینه ای که برای تولیدش صرف شده بود، فروشی پایین تر از حد انتظار داشت. با این حال چند سال بعد از «ملک سلیمان» یک فیلم با مضمون مذهبی توانست در فهرست پرفروش های سینمای ایران قرار بگیرد. این فیلم البته توانست به لطف مضمونش تعداد زیادی از تماشاگران را که معمولا رفتن به سینما در سبک زندگی شان جایی ندارد، به سالن ها بکشاند. در زمان نوشته شدن این مطلب، هنوز هم تک و توک سینماهایی هستند که این فیلم را در برنامه نمایش خود نگه داشته اند.

1394

نهنگ عنبر

نوستالژی دهه 60

• فروش: 7.55 میلیارد تومان
• کارگردان: سامان مقدم
• نویسنده: مانی باغبانی، مونا زاهد
• بازیگران: رضا عطاران، مهناز افشار، ویشکا آسایش، امیر حسین رستمی
• تهیه کننده: سامان مقدم

دومین فیلم پرفروش سال 94 اقتباس از «خواستگار» با همان طرح داستانی فیلم علی حاتمی که بسیاری از منتقدان هم به آن اشاره کردند، نکته ای که کمتر به آن اشاره شد یا اساسا کسی به آن نپرداخت، شکست تجاری مطلق منبع اقتباس «نهنگ عنبر» بود. «خواستگار» کم فروش ترین فیلم کارنامه حاتمی است که البته منتقدان در سال های پس از انقلاب آن را کنار «سوته دلان» جزو بهترین آثار سازنده اش قرار دادند. «خواستگار» بیشتر فیلمی بوده که منتقدان در آن ظرافت و دقت دیدند و مخاطب عادی در زمان اکران علاقه ای به آن نشان داد و در این دوران هم به سختی توانست متوجه دلایل اهمیتش شود.

سامان مقدم اما در اقتباس از فیلم خاص پسند «خواستگار» به اثری رسیده که دست کم در نیمه اولش همه مصالح لازم برای برقراری ارتباط گسترده با تماشاگر را در اختیار دارد. «نهنگ عنبر» که با جرح و تعدیل های بسیاری روی پرده آمد، ساخته فیلمسازی است که پیش از این نشان داده راه و رسم برقراری ارتباط با تماشاگر را خوب می داند، آنقدر خوب که می تواند با بهره گرفتن از طرح داستانی کم تماشاگرترین فیلم کارنامه یک فیلمساز برجسته قدیمی، به فیلمی برسد که هم تماشاگر پر تعداد می یابد و هم این که این تماشاگر را در نهایت با رضایت از سالن سینما به بیرون می فرستد.

سامان مقدم آن قدر مصالح لازم برای ساخت فیلمی جذاب در اختیار داشته که با وجود خام دستی فیلمنامه نویسان جوان و کم تجربه اش در پردازش داستان، بتواند به عنوان کارگردان، ضعف و سستی قصه را جبران کند. مقدم به عنوان یکی از متولدان دهه 40 که به خوبی دهه 60 را در یاد داشته، موفق می شود حال و هوای آن دوران را با زبانی شیرین و لحنی خاطره انگیز به تصویر بکشد.

«نهنگ عنبر» بر بستر همچنان مسلط و محبوب نوستالژی دهه 60 قرار می گیرد و نهایت بهره را نیز از آن می برد. متولدان دهه های 40 و 50 و شاید اوایل دهه 60 بخش هایی از سبک زندگی سه دهه پیش خود یا نزدیکان شان را در «نهنگ عنبر» می بینند، بخش هایی که با زبان طنز روایت می شود و خواه ناخواه کمی هم لحن انتقاد اجتماعی به خود می گیرند و می شود در آن نقد مناسبات آن دوران را مشاهده کرد. «هنگ عنبر» قصه ای تلخ را با لحن و زبان کمدی روایت می کند و می فروشد. در تحلیل فروش فیلم کنار نوستالژی دهه 60 نمی توان لحن کمدی و انتخاب درست بازیگران اصلی را هم لحاظ کرد.

«نهنگ عنبر» توسط کارگردانی ساخته شده که کمدی را خوب می شناسد و می تواند فیلمنامه ای چند پاره و کم رمق را آن قدر خوب کارگردانی کند که تماشاگر از تماشایش لذت ببرد. فیلم سامان مقدم از معدود کمدی های سال های اخیر است که در اکران عمومی می شد در بسیاری از دقایقش شاهد قهقهه و خنده دسته جمعی تماشاگر بود.

فراموش نکنیم بسیاری از فیلم هایی که در سینمای ایران کمدی نامیده می شوند، تنها در ظاهر و تبلیغات، کمدی هستند و در عمل به سختی می توانند لبخند بر لب تماشاگر بیاورند. «نهنگ عنبر» که نامش هم در نگاه اول عجیب و نفروش به نظر می رسید، استفاده درستی از بازیگران اصلی اش کرده است. رضا عطاران و مهناز افشار به عنوان پول ساز ترین ستاره های مرد و زن سینمای ایران در سال های اخیر، انتخاب های درستی برای این فیلم بوده اند.

در این میان، اگر سهم عطاران را در جذب تماشاگر بیشتر بدانیم، نمی توانیم از بازی هوشمندانه افشار در درست در آوردن نمونه تیپیکال یک دختر دهه شصتی هم گذر کنیم. عطاران در نقش ارژنگ همه آنچه را که تماشاگر دوست دارد در هیئت او مشاهده کند، بدون ذره ای کم فروشی عرضه می کند و افشار هم در همراهی با او موفق عمل می کند.

به هر حال و در تحلیل فروش «نهنگ عنبر»، صرف حضور عطاران سهم و جایگاه ویژه ای دارد. البته که «هنگ عنبر» برخلاف برخی از دیگر آثار عطاران، جز حضور او، چیزهای دیگری هم به عنوان عامل جذابیت در اختیار داشته است و مهم ترینش کارگردانی است که ژانر کمدی را خوب می شناسد و بعد نوستالژی دهه 60 که فروش بالای «نهنگ عنبر» نشان می دهد همچنان می تواند مورد توجه تماشاگر قرار گیرد که کنار دو ساعت تفریح و سرگرمی و خندیدن، خاطره بازی با گذشته ها را هم دوست دارد. این رفتن به گذشته در فیلمی که با رویکرد به کمدی، تلخی اش را تلطیف کرده، یکی از مهم ترین برگ برنده های «نهنگ عنبر» است.

1395

من سالوادور نیستم

ترک تازی عطا

پرفروش ترین فیلم سینمای ایران در بهار 95

• فروش: 14.9 میلیارد تومان
• کارگردان: منوچهر هادی
• نویسنده: رضا مقصودی
• بازیگران: رضا عطاران، یکتا ناصر، کارول ویدونی، مهدی محرابی
• تهیه کننده: سید امیر پروین حسینی و منصور سهراب پور

لوکیشن های چشم نواز برزیل، خط داستانی امتحان پس داده در سال های دور (از پاورقی «اسمال در نیویورک» گرفته تا فیلم هایی چون «یک اصفهانی در سرزمین هیتلر») در کنار رضا عطاران، مولفه های لازم برای جذب تماشاگر را در اختیار سازندگان «من سالوادور نیستم» قرار داده است.

«من سالوادور نیستم» از جمله فیلم هایی است که می توان گفت محکوم به موفقیت در گیشه بوده. در توضیح دلایل فروختن فیلم بیش از هر چیز باید به حضور رضا عطاران اشاره کرد؛ ستاره بی گفتگوی سال های اخیر سینمای ایران که دست کم در پنج سال اخیر همه فیلم هایش با استقبال تماشاگران همره شده است. در واقع می توان گفت هر فیلمی با بازی عطاران، تا اطلاع ثانوی موفقیتی تضمین شده در گیشه دارد، به خصوص اگر کمدی باشد.

بیشتر سکانس های «من سالوادور نیستم» در برزیل فیلمبرداری شده و جذابیت توریستی فیلم و چشم اندازهایی را که برای مخاطب تماشایش جالب است هم نباید فراموش کرد. با آن که نام رضا مقصودی در تیتراژ فیلم آمده ولی در «سالوادور» نمی شود خیلی نشانه های حضور این فیلمنامه نویس حرفه ای را حس کرد.

در واقع «سالوادور» اعتنای چندانی به ژانر ندارد و به نظر می رسد که فیلم بیشتر انرژی و جذابیتش را از بداهه پردازی های عطاران گرفته است تا فیلمنامه و کارگردانی و کاملا پیداست که دست عطاران در طول فیلمبرداری باز بوده تا از هر هنری که می تواند، بهره گیرد تا تماشاگر را بخنداند. این اتکا به ستاره فیلم به شهادت فروش بالای «سالوادور» جواب داده است. نتیجه اش هم گیشه پر رونق و رسیدن به جایگاه پرفروش ترین فیلم سال 95 در فصل بهار است.

با این که در طول سال فیلم های پر امید دیگری هم در نوبت اکران هستند ولی شاید در نهایت هیچ فیلمی امسال نتواند به رکورد «سالوادور» دست پیدا کند. فروش بالایی که در کنار رضا عطاران، شبکه جم و برخی مخالفان اکران فیلم هم در آن سهم داشتند. تبلیغات گسترده فیلم در جم از سویی و برخی مخالفت های صورت گرفته از سوی دیگر، گیشه را به کام سازندگان «سالوادور» شیرین کرد.

فیلم به خصوص در ایام نوروز توانست تماشاگران پر تعدادی بیابد، تماشاگرانی که آمده بودند تا ماجراهای خنده دار عطا در برزیل را تماشا کنند؛ تماشاگرانی که بیشتر آنها خواننده حتی یکی از نقدهای تند و تیزی که «سالوادور» را به صفت مبتذل ترین کرده اند هم نبوده و نخواهند بود. تماشاگرانی که به عشق خنده های دسته جمعی، سالن های سینما را پر کرده اند و آمار فروش می گوید «سالوادور» این انتظار را برآورده کرده است.

1395

50 کیلو آلبالو

تجربه ای که «موفق» از آب در آمد

• فروش: 11.9 میلیارد تومان
• کارگردان: مانی حقیقی
• نویسنده: مانی حقیقی
• بازیگران: ساعد سهیلی، هستی مهدوی فر، آزاده صمدی، امید روحانی
• تهیه کننده: مصطفی و محمد شایسته

کمدی ها همواره شانس زیادی برای تصاحب گیشه داشته اند. یعنی علی الحساب وقتی یک فیلم کمدی اکران می شود، فرض نخست برای میزان فروش آن از یک حداقل بالاتر است. با این پیش فرض، توقع می رفت «50 کیلو آلبالو» هم گیشه موفقی پیش رو داشته باشد. یک فیلم کمدی با حضور تعدادی از بازیگران محب

ما در ره عشق تو اسیران بلاییم

کس نیست چنین عاشق بیچاره که ماییم

بر ما نظری کن که در این شهر غریبیم

بر ما کرمی کن که در این شهر گداییم

زهدی نه که در کنج مناجات نشینیم

وجدی نه که در گرد خرابات برآییم

شیرها روش خاصی برای شکار دارند

آنها از شیرهای سالخورده و بی چنگ و دندانها برای شکار استفاده می کنند. به این ترتیب که دسته ی شیرها بز کوهی را دردره ای تنگ و باریک به دام می اندازند .

شیرهای جوان در یک سمت و شیرهای پیر در سمت دیگر دره جمع می شوند. شیرهای پیر با آخرین توان با صدای بلند غرش می کنند و حیوانات درون مسیر با شنیدن صدای غرش به جهت مخالف می دوند
و یکراست به دام شیرهای جوان منتظر می افتند....

نکته و نتیجه

حکایت ما نیز چنین است اگر به سمت ترسهای خود برویم آسیبی به ما نخواهد رسید بلکه این فرار است که ما را به دام می اندازد...

اکنون ببینید در زندگی از چه می ترسید.

ببینید در خودتان از چه می ترسید.

با چشم باز و قلبی گشوده به درون ترس خود نفوذ کنید، خواهید دید ترس همچون اتاقی خالی است .

ترس فقط به اندازه ی اجتناب شما قدرتمند است.

هر چه بیشتر از ترس روی گردانید و نخواهید که در آغوشش کشید، قدرت بیشتری به آن می بخشید...

بشر آنقدر که از ترس حوادث اتفاق نیفتاده در آینده در رنج است، از خود آن اتفاق آنقدر رنج نبرده است...

ترست را در آغوش بکش!...

یکی از این بیماری ها که حسابی دردسرساز می شود، هپاتیت است. خیلی از افراد به هپاتیت فکر نمی کنند در حالی که هر فردی می تواند به این بیماری مبتلا شود. «دکتر پیمان لسان پزشکی» پزشک و کارشناس پیشگیری و مبارزه با بیماری مرکز بهداشت غرب تهران – معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی ایران، موارد مهمی را که باید در رابطه با هپاتیت بدانید به شما می گوید.

الفبای هپاتیت را بدانید

از نظر لغوی هپاتیت به معنای التهاب و ورم کبد است. هپاتیت به دو صورت حاد و مزمن تقسیم بندی می شود. دلیل اصلی ابتلا به هپاتیت، ویروس است ولی برخی عوامل دیگر مثل داروهای بیهوشی، الکل، کبد چرب نیز می توانند باعث ابتلا به هپاتیت شوند.
همچنین ابتلا به بیماری هایی مثل سرخک و سرخجه نیز می تواند هپاتیت را به وجود بیاورد.

هپاتیت انواع مختلفی دارد که می توان به هپاتیت آ (A)، ب (B)، سی (C)، دی (D)، یی (E) و جی (G) اشاره کرد.

هپاتیت، شبیه آنفلوانزا است؟

هپاتیت حاد می تواند از زمان ورود به بدنه و بعد از دوره کمون (زمانی که ویروس در بدن وجود دارد ولی به صورت مخفی است) علائمی را به وجود بیاورد. علائم اولیه ابتلا به هپاتیت حاد، به آنفلوآنزا شباهت دارد که می توان به بدن درد، تب، تهوع، استفراغ، کاهش اشتها، سرفه و آبریزش از بینی اشاره کرد. گاهی هپاتیت می تواند بعد از گذشت یک تا دو ماه باعث ایجاد زردی شود که این مسئله با پررنگ شدن رنگ ادرار و کمرنگ شدن مدفوع همراه است و علائم اولیه در چنین حالتی کاهش پیدا می کنند. در چنین شرایطی کبد می تواند بزرگ شود و در قسمت بالای راست شکم باعث احساس درد شود.

سلول ها هم می میرند!

هپاتیت مزمن با تغییراتی در بدن همراه است. برای مثال، در این نوع هپاتیت، مرگ بافتی به وجود می آید و سلول های کبدی به مرور از بین می روند. تشخیص این مسئله تنها با نمونه برداری از کبد و روش های آزمایشگاهی امکانپذیر است. هپاتیت مزمن معمولا بدون علامت است و تنها در برخی موارد با علائمی چون ضعف، بی حالی، خستگی زودرس، نداشتن اشتها و درد در کبد به صورت دائمی همراه است.

وقتی که هپاتیت مزمن باعث سیروز کبدی شود و کارکرد بافت کبد مختلف شود، مشکلاتی را برای بیمار ایجاد می کند که می توان به زردی، بزرگ شدن طحال، آب آوردن شکم، خواب آلودگی و ورم دست و پا اشاره کرد. در نهایت فرد به سرطان کبد (سرطان بدخیم) مبتلا می شود که آخرین مرحله بیماری است.

هپاتیت آ (A) در واقع یک بیماری عفونت گوارشی است که در نتیجه مصرف آب و غذای آلوده، بدن را دچار مشکل می کند. این بیماری در فصول بارندگی شیوع پیدا می کند و دلیل آن هم تغییراتی است که در آب های زیرزمینی به وجود می آید. هپاتیت آ می تواند در برخی موارد بدون زردی باشد. این نوع هپاتیت خود به خود درمان می شود و پزشک تنها درمان های حمایتی را برای بیمار در نظر می گیرد.

هپاتیت دردسرساز

نوع دیگری از هپاتیت که در تمام دنیا شایع است، هپاتیت ب (B) محسوب می شود. این نوع هپاتیت از نظر شیوع یک تقسیم بندی دارد و آن را با توجه به میزان شیوع به کم، متوسط و بالا دسته بندی می کنند. شیوع این نوع هپاتیت (از نظر ناقلین بیماری) در آمریکای شمالی، اروپای غربی و استرالیا کمتر از دو درصد است و این مناطق در نقاط با شیوع کم قرار می گیرند.

مناطقی چون مدیترانه، خاورمیانه، اروپای شرقی، آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی، ژاپن و آسیای مرکزی با آمار دو تا هشت درصد در شیوع متوسط قرار می گیرند که ایران نیز جزو این مناطق است.

هپاتیت ب در مناطقی چون آسیای جنوب شرقی، چین و آلاسکا شیوع بالایی دارد که آمار آن هشت تا 20 درصد است. دلایل ابتلا به هپاتیت ب بر اساس منطقه ابتلا، متفاوت است، طوری که در مناطق با شیوع پایین، روابط جنسی محافظت نشده و پر خطر دلیل اصلی ابتلا به این نوع هپاتیت محسوب می شود.

علاوه بر آن دلایل دیگری چون تزریق فرآورده های خونی آلوده (برخی از افراد مبتلا به تالاسمی و هموفیلی) و اعتیاد تزریقی از دلایل ابتلا به این بیماری در این مناطق هستند. دلایل اصلی ابتلا به هپاتیت در مناطق با شیوع متوسط، رابطه جنسی، اعتیاد تزریقی و فرآورده های خونی آلوده محسوب می شود.

دلیل ابتلا در مناطق با شیوع بالا، انتقال عمودی یعنی از مادر به جنین است. نوزاد با این نوع هپاتیت به دنیا می آید و بدون اینکه بداند ناقل بیماری می شود و در آینده و بزرگسالی آن را از طریق زخم، خراش پوستی، تماس جنسی، سرنگ و ... به دیگران منتقل می کند. این نوع هپاتیت به هپاتیت مزمن تبدیل می شود و می تواند باعث سیروز کبدی و سرطان کبد شود.

وضعیت هپاتیت در ایران

ابتلا به هپاتیت ب در ایران رو به کاهش است و دلیل این مسئله واکسیناسیون محسوب می شود. تمام متولدین سال 1367 به بعد واکسیناسیون شده اند. یک برنامه کشوری از گذشته تا به امروز برای کنترل هپاتیت ب وجود داشته است و خانم های باردار یا خانم هایی که قصد بارداری دارند، باید تست غربالگری انجام بدهند و در صورت مثبت بودن بیماری، تمهیداتی برای این دسته از افراد در نظر گرفته می شود.

هپاتیت ب در طول بارداری به جنین منتقل نمی شود و نوزاد در زمان زایمان می تواند به آن مبتلا شود، به همین دلیل، شش ساعت بعد از زمانی که نوزاد به دنیا می آید، زمان طلایی برای تزریق واکسن برای عدم ابتلای نوزاد به هپاتیت محسوب می شود.

درباره انواع هپاتیت چه می دانید؟

هپاتیت سی (C) از خون منتقل می شود و پیشگیری و درمان آن بسیار گران است و محققان تازه روی آن در حال پژوهش هستند. هپاتیت دی (D) یکی از انواع هپاتیت است که همیشه در شرایطی ایجاد می شود که فرد حتما به هپاتیت ب (B) مبتلا باشد. هپاتیت های یی (E) و جی (G)، انواع دیگری از هپاتیت هستند که از طریق روابط جنسی و خون منتقل می شوند.

این نوع هپاتیت ها جهش ژنتیکی دارند و با بقیه هپاتیت ها فرق دارند. این نوع هپاتیت ها قابل تشخیص و بررسی نیستند. یکی از انواع هپاتیت، هپاتیت برق آسا نام دارد و یک تا دو درصد هپاتیت های حاد می توانند به این مسئله منجر شوند. این نوع هپاتیت با کمای کبدی همراه است و علائمی چون خواب آلودگی، خونریزی معده، حالت گیجی، اختلال در انعقاد خون، افت قند خون و نارسایی کلیوی همراه است و بین 30 تا 50 درصد احتمال مرگ وجود دارد. اگر فردی به این نوع هپاتیت مبتلا شود باید سریعا در بیمارستان بستری و درمان شود.

آزمایش بدهیم؟

برای تشخیص ابتلا به هپاتیت آ، ب و سی، آزمایش تشخیصی وجود دارد. وجود ویروس در آزمایش هپاتیت ب (HBS) سه تا 10 هفته بعد از تماس جنسی مشخص می شد و قبل از آن به دلیل قرار داشتن در دوره مخفی، قابل تشخیص نیست. آزمایش هپاتیت سی (HCV) به بررسی آنتی بادی بدن علیه ویروس می پردازد. چنانچه فرد نبه مدت شش ماه به این نوع هپاتیت مبتلا باشد، هپاتیت تبدیل به مزمن می شود.

وقتی واکسن به کمک ما می آید

برای هپاتیت سی، واکسن وجود ندارد و تنها برای هپاتیت ب واکسن ساخته شده است. واکسن هپاتیت ب در سال 1981 ساخته شد. این واکسن برای بدن کاملا بدون خطر است و بیش از 90 درصد در پیشگیری از هپاتیت ب موثر است و می تواند بین 85 تا 90 درصد از مرگ های ناشی از هپاتیت پیشگیری کند. نحوه تزریق این واکسن در بزرگسالان و نوزادان متفاوت است طوری که این واکسن در بزرگسالان در بازو و در نوزادان در ناحیه جلو و خارج ران تزریق می شود.

این واکسن در بزرگسالان باید سه بار تزریق شود. یک ماه بعد از اولین تزریق، تزریق دوم انجام می شود و پس از گذشت شش ماه از اولین تزریق، باید یک بار دیگر واکسیناسیون انجام شود. واکسیناسیون در نوزادان از بدو تولد انجام می شود و واکسن های بعدی باید در دو ماهگی و شش ماهگی زده شود که این کار را همزمان با تزریق سایر واکسن ها انجام می دهند.

واکسن هپاتیت ب در برخی شرایط ایمنی خوبی را برای بدن به وجود نمی آورد. برای مثال، واکسن در برخی افراد بالای 40 سال، مردان، افراد چاق، افراد با ژنتیک خاص، افرادی که دیالیز می شوند، مبتلایان به اچ آی وی مثبت (HIV)، مبتلایان به نقص ایمنی و افراد سیگاری، ایمنی مطلوب را در برابر بیماری به وجود نمی آورد.

چنانچه تزریق به صورت زیر جلدی و در عمق عضله نباشد، احتمال پیشگیری از بیماری کاهش پیدا می کند. اگر واکسن یخ زده باشد نیز نباید آن را استفاده کرد چون ایمنی لازم را در برابر بیماری به وجود نمی آورد. تمامی افرادی که به نوعی در خطر ابتلا به هپاتیت ب هستند، واکسیناسیون می شوند. تزریق واکسن هپاتیت ب (B) و آزمایش آن برای افرادی که رفتار پر خطر دارند، در مراکز بهداشت سراسر کشور به صورت رایگان انجام می شود.

واکسن مصنوعی است!

خوب است بدانید که حدود یک میلیون نفر در سال در اثر ابتلا به عوارض هپاتیت در جهان می میرند، به همین دلیل افراد باید تا جای ممکن اقدامات لازم را برای پیشگیری انجام بدهند.

برخی از افراد تصور می کنند واکسن هپاتیت، ویروس ضعیف شده است که به بدن تزریق می شود، در حالی که این باور غلط است و برای ساخت واکسن، آنتی ژن ویروس را همانند سازی کرده اند و در واقع ویروس مصنوعی ساخته اند.

برخی ها بر این باورند که واکسن هپاتیت را باید با یخ به منزل برد، این باور کاملا درست است و واکسن باید در دمای دو تا هشت درجه سانتیگراد نگهداری شود.

برخی از افراد تصور می کنند هزینه زیادی باید برای واکسن بپردازند، این باور نادرست است و هر واکسن را با قیمتی حدود 15 تا 20 هزار تومان از مراکز دولتی می توان تهیه کرد.

این باور درست است که احتمال ابتلا از طریق بزاق به هپاتیت وجود دارد، به همین دلیل افراد نباید از قاشق یا ظروف مشترک استفاده کنند.

برخی تصور می کنند که نوزاد از طریق شیر مادر به هپاتیت ب (B) مبتلا می شود. این باور نادرست است و نوزاد از طریق شیر مادر، مبتلا نمی شود.

برخی از افراد بر این باورند که زایمان چه به شکل طبیعی و چه به شکل سزارین می تواند باعث ابتلا به هپاتیت شود، این باور کاملا درست است.

برخی از افراد فکر می کنند که در صورت ابتلا به هپاتیت و عدم آگاهی از آن، با زدن واکسن دچار مشکل می شوند و بیماری شدت پیدا می کند. این باور نادرست است و انجام این کار هیچ مشکلی را برای بدن به وجود نمی آورد.

مجله زندگی ایده آل: روابط زناشویی از آن دست مسائلی است که همیشه باید مراقب بود تا روند یکنواختی پیدا نکند. بسیاری از متخصصان معتقدند این روزها با روند رو به رشد تکنولوژی و حضور مردم در شبکه‌های اجتماعی خواسته‌های زن و مرد تغییر پیدا کرده است؛ بنابراین بسیاری از این مسائل منجر به ایجاد باورهایی نادرست بین مردم شده که مهم‌ترین علت آن عدم آگاهی است.

دکتر سید علی آذین، متخصص پزشکی اجتماعی و فلوشیپ سلامت جنسی می‌گوید می‌توان روابط عاطفی را به مثلثی تشبیه کرد که سه ضلع آن جذابیت، صمیمیت و تعهد است. او در ادامه به شما می‌گوید عمده مشکلاتی که منجر به سرد شدن روابط جنسی می‌شود، ناشی از چه مسائلی است.

شروع ازدواج با حداقلی از احساس

وقتی از سرد شدن رابطه صحبت می‌شود، فقط بحث رابطه جنسی مطرح نیست. این روزها ازدواج‌ها کمتر از گذشته به شکل سنتی انجام می‌شود و حتی اگر به این صورت هم باشد، زمانی برای آشنایی دختر و پسر در نظر گرفته می‌شود. چه این علاقه در حد معمول باشد، چه یک عشق پر اشتیاق، ادامه این رابطه نیاز به الزاماتی دارد. پس فرض بر این است که اکثر ازدواج‌ها یا با اشتیاق زیاد یا یک احساس نسبی شروع می‌شود؛ بنابراین برای ادامه این زندگی باید شرایطی وجود داشته باشد تا این احساس پا برجا بماند و زندگی به سردی گرایش پیدا نکنداما زمانی که احساسات کمرنگ می‌شوند، به حدی که دیگر برای یک رابطه عاطفی مناسب کافی نیست، حتی شور و اشتیاق شدید اولیه هم پس از مدتی دستخوش تغییرات جدی می‌شود.

جذابیت، اولین ضلع مثلث رابطه عاطفی

برای درک بهتر این مسئله می‌توان عشق را به یک مثلث تشبیه کرد و متغیرهای مختلفی وجود دارند که باید مراقب آنها بود تا اضلاع مثلث پا بر جا باقی بماند. اولین ضلع مثلث که زمینه برقراری پیوند است و دو نفر را جذب هم می‌کند، شور و اشتیاق و جذابیت‌های اولیه است. در شکل‌گیری این جذابیت‌ها متغیرهای مختلفی مثل جذابیت‌های جنسی، رفتاری، ظاهری و... دخیل هستند. این مهم است که شور و اشتیاق و جذابیت باید کماکان در طول زندگی تداوم پیدا کند. البته این توقع وجود ندارد که خیلی از جذابیت‌های ظاهری که دختر و پسر در 25 سالگی دارند، تا 45 سالگی هم ادامه پیدا کند ولی اگر این موضوع به تدریج در طول زندگی نادیده گرفته شود، طبیعتا شور و شوق در زندگی مشترک دچار آسیب می‌شود.

روند پیر شدن و تغییرات ظاهری را بپذیرید

از این احساس به چه شکل باید نگهداری شود؟ یکی از موارد، اهمیت قائل شدن برای حفظ و حتی ارتقای جذابیت‌های اولیه است. البته تغییراتی که در طول زندگی و با بالا رفتن سن ایجاد می‌شود، مشخصات ظاهری افراد را هم شامل می‌شود و همه فرآیند پیر شدن و تغییرات طبیعی را باید بپذیریم اما اگر نگاه واقع‌بینانه نسبت به موضوع وجود داشته باشد و زن و مرد انتظاراتی متناسب با سن و سال و مدت زمانی که از ازدواج می‌گذرد داشته باشند، همیشه می‌توان راه‌هایی برای حفظ جذابیت پیدا کرد. البته حفظ این جذابیت الزاما به انجام برخی اقدامات مثل تن دادن به انواع جراحی‌های زیبایی نیاز ندارد. حفظ آراستگی ظاهری و از آن مهم‌تر جذابیت رفتاری، از موثرترین شیوه‌ها برای نگهداری از شور و اشتیاق بین دو نفر است.

ساعات بیشتری را کنار هم بگذرانید

از نشانه‌های دیگر وجود شور و اشتیاق، میزان وابستگی زوج‌ها نسبت به یکدیگر است. برخی زوج‌ها بعد از مدتی که از زندگی مشترک‌شان می‌گذرد، این وابستگی را از دست می‌دهند. گویا هر یک زندگی مستقلی دارند و صرفا همخانه هستند. این شور و شوق باید این طور نشان داده شود که ما کماکان به هم وابسته هستیم و دور شدن یا نزدیک ماندن نسبت به هم برای‌مان مهم است. به این معنا که اگرچه مشغله کاری داریم اما در عین حال می‌خواهیم ساعات بیشتری را در «کنار هم» و «با هم» بگذرانیم.

چاشنی‌های رابطه را متنوع کنید

در زندگی زناشویی زن و مرد باید از ارتباط و تماس‌های زناشویی‌شان رضایت داشته باشند اما با توجه به مدت زمانی که از ازدواج می‌گذرد، اگر نتوانند آنچه که بین‌شان اتفاق می‌افتد را، که شاید بتوان آن را به نوعی نمایشنامه روابط زناشویی تعبیر کرد، باطراوت و تازه نگه دارند، ممکن است بعد از مدتی احساس یکنواختی و کسالت به وجود آید.

مثالی که برای زوج‌ها در جلسات مشاوره مطرح می‌شود، این است؛ اگر به بهترین رستوران شهر بروید و از میان انواع مختلف غذاها صرفا یک نوع غذا ،حتی بهترین غذا را، میل کنید و این کار را یک هفته پشت سر هم ادامه دهید، ممکن است از روز هشتم دیگر نسبت به آن غذا احساس گذشته را نداشته باشید و حتی احساس بی‌میلی کنید. چاره چیست؟ اینکه رستوران را عوض کنید؟! واضح است که چنین تصمیمی در ازدواج که پیوندی متعهدانه است، قابل قبول نخواهد بود. راهکاری که در زندگی زناشویی ارائه می‌شود این است که سفارش خود را عوض کنید. تنوع در خوراک ایجاد کرده و چاشنی‌های مختلفی به آن اضافه کنید.

صمیمیت، دومین ضلع رابطه عاطفی

ضلع دیگری که در این مثلث باید حتما به آن توجه شود، صمیمیت است. زن و شوهر صرفا«همخانه» یا فقط «شریک روابط زناشویی » هم نیستند یعنی هر دو باید احساس کنند که در یک زندگی«مشترک» قرار دارند. اگر در زندگی فعالیت مشترکی وجود ندارد، زن و مرد وقت‌شان را به تنهایی می‌گذرانند و حتی تفریحات‌شان هم جداست و بعد از مدتی به صمیمت این رابطه آسیب جدی وارد می‌شود. به علاوه زن و شوهر باید برای جنسیت یکدیگر و ویژگی‌های جنس مخالف احترام قائل باشند. اگر از آن دست زوج‌هایی باشند که برای مفهوم زندگی مشترک ارزشی قائل نیستند،مسلما عدم صمیمیت روز به روز جدی‌تر خواهد شد.

برای احیای چنین زندگی‌هایی باید فعالیت‌های مشترکی برنامه‌ریزی شود. حتی اگر زمینه‌های فرهنگی و شخصیتی دو طرف از هم فاصله جدی دارد، لازم است انجام یک فعالیت مشترک منظم حتی به میزان 30 دقیقه در روز فضایی را برای رابطه صمیمانه بین آنها فراهم آورد. گاهی پیشنهادهای ساده‌ای مثل حل کردن جدول یا بازی کردن با پلی استیشن به دلیل فضایی که برای گفت‌وگو حتی به شکل کری خواندن به وجود می آورد، می‌تواند موثر باشد. چنین تعاملاتی می‌توانند صمیمیت کمرنگ شده را تا حدی به زندگی بازگرداند.

البته چنین چیزی وقتی محقق می‌شود که تعارضات جدی بین زوجین وجود نداشته باشد که اگر چنین باشد حتما مداخلات جدی دیگری لازم خواهد بود. در کنار این صمیمیت باید مراقب بود که تعادلی بین صمیمیت در زندگی مشترک و حفظ مرزهای فردی وجود داشته باشد. هر زن و شوهری هر قدر هم صمیمی باشند باید مرزهای تعریف شده‌ای برای فردیت، برنامه‌های شخصی و حتی حریم خصوصی داشته باشند.

تعهد و مسوولیت‌پذیری، سومین ضلع رابطه عاشقانه

در ضلع سوم این مثلث بحث تعهد و مسوولیت‌پذیری مطرح است. وقتی این بحث به میان می‌آید، ممکن است بلافاصله بحث روابط فرازناشویی به ذهن برسد. این مسئله کاملا درست است اما مفهوم اصلی تعهد بسیار وسیع‌تر از آن است و بحث مسوولیت‌پذیری در زندگی مشترک را نیز شامل می‌شود. پس فرد به دنبال عبور از مرحله تجرد و متاهل شدن باید تعهد را بپذیرد.

از آنجا که آدم‌ها نظام ارزشی، اعتقادی، فرهنگی و... متفاوتی دارند، شاید بهترین چارچوبی که بتوان به صورت عمومی مطرح کرد، ارزش‌های مشترک انسانی و از همه مهم‌تر بحث اخلاق است که حد و مرزهای تعهد و مسوولیت‌پذیری را برای آدم‌ها مشخص می‌کند؛ بنابراین چون ازدواج یک تعهد اخلاقی است، فرد را ملزم می‌کند که در رفتارش مسوولیت‌پذیر باشد. کسی که متعهد است حتی اگر از جنبه‌هایی در زندگی مشترک رضایت ندارد به جای اینکه پا را از تعهد اخلاقی فراتر بگذارد، به دنبال حل آن مساله می‌رود.

در طول زمان ابعاد صمیمیت گسترده می‌شود

ممکن است اضلاع این مثلث در طول زمانی که از زندگی یک زوج می‌گذرد، تغییر اندازه بدهند؛ به همین دلیل این مثلث همیشه متساوی‌الاضلاع نخواهد بود اما این مهم است که هیچ یک از آنها حذف نشود و اگر در طول زمان هر ضلعی کوچک شد با ارتقای دو ضلع دیگر، مجموعه عناصر رابطه عاشقانه کماکان محافظت شود. به عنوان مثال اگر سال‌ها بعد از ازدواج، شور و اشتیاق روابط زناشویی عینا مشابه اوایل زندگی مشترک نبود، صمیمیت بیشتر، گرمای زندگی مشترک را کماکان حفظ کند. وقتی زوج سالمندی را می‌بینیم که بسیار از هم مراقبت می‌کنند یعنی بخش تعهد و مسوولیت‌پذیری این زندگی کاملا به بلوغ رسیده است؛ پس نباید اجازه داد زندگی فقط مفهوم زیر یک سقف زندگی کردن را پیدا کند.

توقعات روابط زناشویی زوج‌ها تغییر کرده است

زندگی زناشویی زوج‌ها باید حاوی نمایشنامه‌های متنوعی باشد اما زمانی که آموزش مناسب ندیده‌اند و انواع و اقسام باورها و نگرش‌های نادرست دارند، نمی‌توانند آن طور که باید از زندگی زناشویی رضایت داشته باشند. همچنین نفوذی که ارتباطات و رسانه‌ها در جامعه پیدا کرده باعث می‌شود در کنار فقدان مهارت‌های لازم برای با طراوت نگه داشتن زندگی زناشویی ، عوامل دیگری هم توقعات زوج‌ها را دستکاری کند و نیازهایی را به وجود آورد که بعضا از نظر طرف مقابل پذیرفتنی نباشد.

همه این مسائل در مجموع باعث می‌شود گاهی زوج‌ها تمایلی به برقراری روابط زناشویی نداشته باشند. به همین علت است که در خانواده‌ها بسیار دیده می‌شود که بعد از مدتی، علاوه بر کیفیت که ممکن است از اول هم چندان مناسب نبوده باشد، کمیت رابطه زناشویی هم کمتر شود و نهایتا این ضلع مثلث که در تداوم عشق بسیار برای آن ارزش قائل هستیم، دچار آسیب جدی شود.

این اصل می‌گوید،۱۰ درصد زندگی خارج از کنترل، ولی ۹۰ درصد آن تحت کنترل ماست و خوب یا بد بودن آن به عکس العمل ما مربوط می‌شود. تأخیر ساعت پرواز هواپیما، خراب شدن ماشین یا فوت یکی از نزدیکان مان دست ما نیست، ما روی این ۱۰ درصد کنترلی نداریم ولی ۹۰ درصد باقی متفاوت است! نگذارید مردم روی زندگی شما تأثیر منفی بگذارند، هر عکس العملی می‌تواند بدترین شرایط را به بهترین شرایط تبدیل کند. به عنوان مثال، سر میز صبحانه نشسته‌اید که یکدفعه دست دختر کوچکتان به لیوان چای می‌خورد و محتویات آن روی لباس شما می‌ریزد. چیزی که اتفاق افتاده ابداً تحت کنترل شما نبوده است. اما کاری که شما بعد از افتادن این اتفاق می‌کنید همه چیز را مشخص می‌کند؛ شما عصبانی می‌شوید و سر دخترتان داد می‌زنید. او شروع به گریه کردن می‌کند.

حالا با خشم، همسرتان را به خاطر گذاشتن لیوان چای روی لبه میز دعوا می‌کنید و با عجله می‌روید بالا و لباستان را عوض می‌کنید و بر می‌گردید پایین. اما می‌بینید دخترتان به خاطر گریه کردن نتوانسته صبحانه‌اش را تمام کند و برای مدرسه رفتن آماده شود. سرویس دخترتان می‌رود! همسرتان باید سریع برود سر کار، شما ماشین را بر می‌دارید تا دخترتان را به مدرسه برسانید. چون عجله دارید جایی که باید با سرعت ۶۰ کیلومتر در ساعت حرکت کنید با سرعت ۹۰ کیلومتر رانندگی می‌کنید. شما بعد از هدر دادن ۳۵ هزار تومان برای جریمه سرعت غیرمجاز با ۱۵ دقیقه تأخیر به مدرسه می‌رسید. دخترتان با عجله بدون خداحافظی به طرف در می‌دود. شما نیز با نیم ساعت تأخیر به محل کارتان می‌رسید، اما می‌بینید کیفتان را فراموش کرده‌اید! روز شما خراب می‌شود و همینطور خراب‌تر. بالاخره با خستگی بر می‌گردید خانه و بدیهی است که جو خانه مثل هر روز نیست و همسر و دخترتان از شما دلخور هستند و هرسه شما روز بدی داشته‌اید. چرا؟ به خاطر عکس العمل شما هنگام صبحانه خوردن. چرا شما روز افتضاحی داشتید؟

الف تقصیر چای بود؟
ب تقصیر دخترتان بود؟
پ تقصیر پلیس بود؟
ت تقصیر خودتان بود؟

جواب قطعاً «ت» است. ریختن چای تقصیر شما نبود اما عکس العمل شما به ریختن چای تنها در همان ۵ ثانیه، روز شما را خراب کرد. حالا ببینید این روز می‌توانست چگونه باشد؛ چای روی لباس شما می‌ریزد. دخترتان خیلی ناراحت می‌شود. شما می‌گویید «عیبی ندارد عزیزم، دفعه بعد حواست را بیشتر جمع کن.» حوله را از روی صندلی ب
ر می‌دارید و سریع می‌روید بالا، پیراهن دیگری می‌پوشید و کیفتان را بر می‌دارید و سریع می‌آیید پایین، در همین لحظه دخترتان را از پنجره می‌بینید که سوار سرویس شد و برای شما دست تکان داد. شما ۵ دقیقه زودتر به کارتان می‌رسید، به همکارانتان سلام می‌کنید و با نشاط و انرژی روی کارتان تمرکز می‌کنید. دو سناریوی مختلف، شروع‌های یکسان، پایان‌های خیلی متفاوت! چرا؟ به خاطر عکس العمل شما! اجازه ندهید اتفاق‌های مختلف، روز و زندگی شما را مختل کند چون هر عکس العمل اشتباه می‌تواند ضرر زیادی به همراه داشته باشد. به شما می‌گویند شاید از کارتان اخراج شوید؟ به جای اینکه عزا بگیرید و بی خواب بشوید دنبال یک کار تازه باشید. قبول دارم وقتی واقعاً این موضوع پیش بیاید کار سختی است و نمی‌شود راجع به چیز دیگری حرف زد ولی سعی‌تان را بکنید. خواهید دید که قوی‌تر و قوی‌تر می‌شوید.

هواپیما تأخیر دارد؟ برنامه کاری‌تان را به هم زده است؟ به جای فحش دادن به زمین و زمان و اخم کردن به مهماندارها از وقتتان برای یاد گرفتن چیزهای تازه یا شناختن بقیه مسافرها استفاده کنید. گاهی این کارها که به نظر مسخره می‌آیند (مثلاً ً شناختن سایر مسافرها هنگام تأخیر پرواز) زندگی‌تان را طوری متحول می‌کند که خودتان باورتان نمی‌شود. فرصت‌های خوب همیشه آن لحظه که انتظار دارید سر راهتان نمی‌آیند گاهی باید خودتان ماجرا جو باشید و آن‌ها را پیدا کنید. عصبانی بودن و از روی عصبانیت رفتار کردن، همه چیز را بدتر می‌کند. اکنون اصل ۹۰ به ۱۰ را به خوبی شناخته‌اید، کاری که باید بکنید این است که با بستن این صفحه آن را از یاد نبرید و آن را در موقعیت‌های واقعی در زندگی‌تان به کار بگیرید.

فقط یک بار امتحان کنید، مثلاً در یک جر و بحث سعی کنید همه چیز را به طرز مثبت تغییر دهید و اگر همه چیز خوب پیش رفت فکر کنید که اگر این کار را نمی‌کردید چه اتفاق‌هایی می‌توانست بیفتد. مداد سیاهی که من دارم می‌تواند اثرهای چند صد هزار دلاری خلق کند اما من نمی‌توانم! بستگی دارد چه کسی، چطوری از آن استفاده کند. اصل ۹۰ به ۱۰ و امثال آن می‌توانند بدترین زندگی‌ها را به بهترین زندگی‌ها تبدیل کنند. باز هم بستگی به این دارد که چه کسی، چطوری از آن استفاده کند...

زندگی زیباست...